Έλεγαν για τον αββά Αρσένιο ότι το βράδυ του Σαββάτου, καθώς θα ξημέρωνε Κυριακή, άφηνε τον ήλιο να δύει πίσω του και ύψωνε τα χέρια του στον ουρανό και προσευχόταν, μέχρι την ώρα που ο ήλιος ανέτελλε και φώτιζε το πρόσωπό του· και τότε καθόταν.