Γράφει ὁ Σάββας Ἠλιάδης Δὲν ἔχω δεῖ τὸ βλάσφημο τηλεοπτικὸ ἔργο "Φόνοι στὸ καμπαναριό". Ἔχω ἐμπιστοσύνη στὴν κρίση ἀξιοπρεπῶν καὶ ἀξιοσέβαστων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι τὸ ἐπεσήμαναν, ἐξέφρασαν τὴν γνώμη τους καὶ τὸ καταδίκασαν. Γι᾿ αὐτὸ καὶ γράφω. Ἂν κάποιο βλάσφημο κατασκεύασμα, ὅπως τὸ «περὶ οὗ ὁ λόγος», προσβάλλει τὸν ἁπλὸ μοναχό, πόσο μᾶλλον τὸν ἄγαμο κληρικό, ὁ ὁποῖος ζεῖ στὸν κόσμο καὶ φέρει τὸ ἴδιο σχῆμα. Δυστυχῶς δέ, μεταξὺ αὐτῶν, τὸν ἴδιο τὸν ἐπίσκοπο! Πατριάρχες, ἀρχιεπίσκοποι, μητροπολῖτες, τιτουλάριοι, διάφοροι βοηθοὶ ἐπίσκοποι ἀλλὰ καὶ ὅλοι ὁ ἱερομόναχοι, ἀρχιμανδρῖτες καὶ λοιποί, ὅλοι τους εἶναι μοναχοί! Καί, ἂν δὲν μπορεῖ γιὰ πολλοὺς λόγους νὰ μιλήσῃ καὶ νὰ ἀντιδράσῃ ὁ ἁπλὸς μοναχός, ποὺ ζεῖ ἔξω ἀπὸ τὸν κόσμο, τότε ποιοὶ μένουν γιὰ νὰ μιλήσουν; Ρητορικὸ τὸ ἐρώτημα, καθότι αὐτονόητη ἡ ἀπάντηση!