Χρῆστος Κελαϊδώνης: Ἡ προσπάθεια ὁλοκληρωτικῆς ὑποδούλωσης τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸ χάραγμα τοῦ ἀντιχρίστου (Μέρος Α')
Μέρος Α': Ἡ ἀπώλεια τῆς ἰδιοκτησίας καὶ τῆς ἐλευθερίας τοῦ πολίτη μέσῳ τοῦ ἐπερχομένου παγκόσμιου ψηφιακοῦ συστήματος
Γράφει ὁ Χρῆστος Κελαϊδώνης
Ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια πολλοὶ ἐπισημαίνουν ὅτι στόχος τῆς παγκόσμιας ἐλὶτ εἶναι τὸ νὰ καταφέρει νὰ θεμελιώσῃ καὶ στὶς δυτικὲς κοινωνίες ἕνα μελλοντικὸ δυστοπικὸ σύστημα ποὺ θὰ ἀποτελῇ μιά, κατάλληλη γιὰ τὴ δική μας περίπτωση, παραλλαγὴ τοῦ λεγόμενου κινέζικου μοντέλου.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἐπιθυμεῖ νὰ οἰκοδομήσῃ ἕνα σύστημα ποὺ θὰ εἶναι μιὰ ἰδιόμορφη μίξη καπιταλισμοῦ καὶ κομμουνισμοῦ, προσαρμοσμένη στὸν δυτικὸ τρόπο σκέψης καὶ πολιτισμό.
Συγκεκριμένα, λέγεται ὅτι ἐπιδιώκουν νὰ ὑπάρχῃ καπιταλισμός, ὅσον ἀφορᾶ τὶς πολυεθνικὲς ἑταιρεῖες καὶ τὶς διεθνεῖς τράπεζες καὶ ἀγορές, ὥστε νὰ μποροῦν νὰ ἐξυπηρετοῦνται ἐλεύθερα τὰ συμφέροντά τους, καὶ κομμουνισμὸς κάποιου νέου ἔξυπνου τύπου, ὅσον ἀφορᾶ τοὺς πολῖτες, ὥστε νὰ μπορῇ νὰ γίνεται καλύτερα ὁ ἔλεγχος, ἡ διαχείριση καὶ ἡ ὑποδούλωση τους.
Τὸ τελευταῖο θὰ ἐπιτευχθῇ, ἀφ᾿ ἑνὸς μὲ τὸ νὰ περιοριστῇ ἡ ἐλευθερία καὶ τὰ δικαιώματα τοῦ κάθε πολίτη ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ κράτος καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου μὲ τὸ νὰ σταματήσῃ ἡ ἰδιοκτησία νὰ ἀνήκει οὐσιαστικὰ στὸν ἴδιο τὸν πολίτη καὶ νὰ ἐκχωρηθῇ μὲ κάποιο νόμιμο καὶ κοινὰ ἀποδεκτὸ τρόπο στὸ κράτος ἤ/καὶ στὴν ἕνωση κρατῶν.
Ἐπειδή, ὅμως, τὸ κράτος ἤ/καὶ ἡ ἕνωση κρατῶν στὴν πραγματικότητα ἐλέγχεται ἀπὸ τὶς πολυεθνικὲς ἑταιρεῖες καὶ τὶς διεθνεῖς τράπεζες καὶ ἀγορές, οὐσιαστικά, ἡ περιουσία τῶν πολιτῶν θὰ περάσει σὲ αὐτές, ἀφήνοντας σὲ ἐκείνους μόνο τὴ δυνατότητα νὰ διαχειριστοῦν ἐκεῖνο τὸ κομμάτι ποὺ κάθε φορὰ θὰ τοὺς παραχωροῦν, μὲ ἐλεγχόμενο, πάντα, τρόπο.
Δὲν εἴμαστε σὲ θέση νὰ γνωρίζουμε τὸ κατὰ πόσο ἰσχύουν ὅλα τα παραπάνω, οὔτε καὶ τὸ ποιά εἶναι, γενικά, τὰ σκοτεινὰ σχέδιά τους, ἂν καὶ φαίνεται ὅτι σὲ πάρα πολλὰ ὁδηγούμαστε πρὸς τὰ ἐκεῖ.
Μποροῦμε, βέβαια, νὰ κάνουμε κάποιες ὑποθέσεις/ἐκτιμήσεις γιὰ τὸ πὼς θὰ κινηθοῦν τὰ πράγματα, μὲ βάση ὅλα ὅσα βλέπουμε στὶς μέρες μας νὰ τρέχουν στὰ φανερὰ μὲ πολὺ μεγάλη ταχύτητα.
Πάντα, ὅμως, μὲ πολὺ μεγάλη ἐπιφύλαξη, γιατί ἄλλο μπορεῖ νὰ περιμένουμε καὶ ἄλλο τελικὰ νὰ μᾶς ἔρθη...
Φαίνεται, λοιπόν, ὅτι ἡ παγκόσμια ἐλὶτ ἀκολουθεῖ σὲ κάθε κράτος διαφορετικὲς μεθόδους λόγῳ τῆς ἰδιαιτερότητας ποὺ ἔχει τὸ καθένα τους.
Ἡ Ἑλλάδα, μαζὶ μὲ κάποια ἄλλα μικρὰ κράτη, ἔχει ἰδιαίτερη σημασία γι᾿ αὐτούς, διότι ἀποτελεῖ τὸ κατάλληλο μικροῦ πληθυσμοῦ «ἰνδικὸ χοιρίδιο», πάνω στὸ ὁποῖο μποροῦν νὰ διεξάγουν διάφορα κοινωνικά, οἰκονομικὰ κ.ἄ. πειράματα, μὲ σκοπὸ νὰ δοῦν πὼς θὰ μπορέσουν νὰ ἐφαρμόσουν τὰ σχέδιά τους, στὴν ἀρχὴ σὲ εὐρωπαϊκὴ κλίμακα καὶ στὴ συνέχεια καὶ σὲ παγκόσμια.
Καὶ αὐτό μᾶς τὸ ἔχει δείξει ἡ ἴδια ἡ πρόσφατη ἱστορία.
Ἕνα πείραμα - δοκιμὴ ποὺ προσπαθοῦν νὰ πραγματοποιήσουν αὐτὴ τὴ στιγμὴ στὴ χώρα μας, ποὺ ἀπ᾿ ὅ,τι φαίνεται πάντα πρωτοπορεῖ στὰ σχέδιά τους, εἶναι καὶ ἡ νέα ψηφιακὴ ταυτότητα.
Μὲ αὐτὴν θὰ προσπαθήσουν νὰ πᾶνε ἕνα βῆμα μπροστὰ ἀπὸ ἄλλα κράτη, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα, πρὸς τὸ παρόν, εἴτε δὲν ἔχουν ἐπιβάλλει στοὺς πολῖτες τους ὡς ὑποχρεωτικὲς τὶς ψηφιακὲς ταυτότητες, εἴτε δὲν ἔχουν καθόλου ταυτότητες, εἴτε τὶς ἔχουν μὲν ἐπιβάλλει ὡς ὑποχρεωτικές, ἀλλὰ αὐτὲς φέρουν μέσα τους ἕνα τσιπάκι ποὺ φέρει μόνο τὰ βιομετρικὰ στοιχεῖα τοῦ πολίτη.
Καὶ αὐτὸ τὸ πολὺ προχωρημένο βῆμα ποὺ ἐπιχειρεῖται νὰ γίνει ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα εἶναι τὸ νὰ φέρει ἡ ψηφιακὴ ταυτότητα κάποια στιγμὴ μέσα της καὶ στοιχεῖα ποὺ θὰ σχετίζονται μὲ τὶς Ὑπηρεσίες τῆς Ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης, κάτι ποὺ θὰ τὴν καθιστᾶ μιὰ μίξη ταυτότητας καὶ κάρτας τοῦ πολίτη:
«ἐνῶ θὰ δύναται νὰ ἀποθηκευτοῦν τὰ στοιχεῖα ποὺ ἀπαιτοῦνται γιὰ τὶς Ὑπηρεσίες Ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης, ἐὰν ἀποφασισθεῖ νὰ συμπεριληφθοῦν στὸ ἐν λόγῳ μέσο» Παρ. 4 τοῦ ἄρθρου 1 τῆς τῆς ὑπ' ἀρ 8200/0-109568/16.2.2023 κοινῆς ὑπουργικῆς ἀπόφασης
8200/0-109568/16.2.2023 Νέες ταυτότητες
Στὸ πολὺ πρόσφατο παρελθόν, ὅμως, εἴδαμε ὅτι οἱ Ὑπηρεσίες Ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης χρησιμοποιήθηκαν γιὰ νὰ συγκεντρωθοῦν πληροφορίες γιὰ τὸ κατὰ πόσο οἱ πολῖτες ἀκολουθοῦν τὶς ἐντολὲς τῶν «σοφῶν» καὶ «εἰδικῶν» τοῦ συστήματος, γιὰ νὰ μποῦν περιορισμοὶ ἤ/καὶ φραγμοὶ σὲ ὅσους ἀρνοῦνται αὐτὲς τὶς ἐντολὲς καὶ γιὰ νὰ γίνῃ διαχωρισμὸς τῶν πολιτῶν σὲ κατηγορίες.
Ἡ ἴδια, ὅμως, ἡ ὕπαρξη ἐντολῶν σὲ ζητήματα ποὺ κανονικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπάρχῃ ἐλευθερία ἐπιλογῆς τοῦ πολίτη, δείχνει ὅτι ἐπιδιώκουν μιὰ μετακύλιση τοῦ ἴδιου τοῦ πολιτεύματος ἀπὸ τὴ Δημοκρατία, σὲ ἕνα καθεστώς, στρατιωτικοῦ τύπου, ποὺ ὁ πολίτης ὀφείλει νὰ ὑπακούῃ σὲ ἐντολές.
Συνεπῶς, χτίζεται μιὰ πολὺ ἐπικίνδυνη νοοτροπία ποὺ ἀλλάζει τὴ σχέση πολίτη καὶ κράτους, κάνοντας τὸ τελευταῖο ἐξουσιαστὴ ποὺ δίνει ἐντολὲς στὸν πρῶτο γιὰ θέματα ποὺ δὲ θὰ ἔπρεπε κανονικὰ νὰ δίνῃ.
Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ ἴδιος ὁ χαρακτηρισμὸς «ἀρνητής», ποὺ χρησιμοποιεῖται στὸ στρατό, εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνο νὰ χρησιμοποιεῖται γιὰ τοὺς πολῖτες (π.χ. ἐμβολίων, ταυτοτήτων κ.ἄ), καθὼς ὑπονομεύει τὴν ἴδια τὴ Δημοκρατία καὶ καταλύει τὴν ἔννοια τῆς ἐλευθερίας, καθιστῶντας ἐκείνους ποὺ τὸν χρησιμοποιοῦν ὑπόλογους τοῦ ἴδιου τοῦ παρόντος Συντάγματος.
Ὅσο παραμείνει, βέβαια, τὸ τελευταῖο σὲ ἰσχύ...
Ἡ σύνδεση, λοιπόν, τῆς νέας ἠλεκτρονικῆς ταυτότητας μὲ τὴν Ἠλεκτρονικὴ Διακυβέρνηση, ἀποτελεῖ μιὰ ἰσχυρὴ ἔνδειξη ὅτι ὁ στόχος τους, ἂν ὄχι ἄμεσα, σίγουρα, ὅμως, κάποια στιγμὴ στὸ μέλλον, εἶναι τὸ νὰ φέρῃ ἡ ταυτότητα αὐτὴ μέσα της τὰ στοιχεῖα τῆς ἀξιολόγησης ποὺ θὰ κάνει τὸ σύστημα σὲ κάθε πολίτη.
Ἀξιολόγηση γιὰ τὸ κατὰ πόσο... «καλὸς» πολίτης θὰ εἶσαι...!!!
Γιατί ὅλα δείχνουν ὅτι, πράγματι, κάποια στιγμὴ τὸ κράτος θὰ ἀρχίσῃ νὰ πραγματοποιεῖ καὶ στὴν Ἑλλάδα μιὰ γενικότερη ἀξιολόγηση στοὺς πολῖτες του, βάζοντάς τους κάποιου εἴδους βαθμούς/πόντους.
Καὶ αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ ὑπερβολὴ ἢ συνωμοσιολογία, γιατί τὸ βλέπουμε ἤδη νὰ συμβαίνει σὲ χῶρες τῆς Ἀνατολῆς (π.χ. Κίνα).
Στὴν ἀρχὴ ἡ ψηφιακὴ ταυτότητα μπορεῖ νὰ εἶναι ἁπλὴ καὶ νὰ φέρῃ μέσα της ὄντως μόνο τὰ βιομετρικὰ στοιχεῖα τοῦ πολίτη, ὥστε νὰ μὴν ὑπάρξουν πολλὲς ἀντιδράσεις.
Θὰ ποῦν τότε:
«Εἴδατε ποὺ ἀνησυχούσατε; Δὲν ἔχει τίποτα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ λέγατε!»
Πολὺ σύντομα, ὅμως, θὰ βλέπουμε νὰ προστίθενται μέσα σὲ αὐτὴ ὅλο καὶ περισσότερα στοιχεῖα ποὺ θὰ ἀφοροῦν τὸ κατὰ πόσο ὁ κάθε πολίτης ἀκολουθεῖ τὴ γραμμὴ τῆς γενικῆς καλῆς ἠθικῆς καὶ κοινῆς λογικῆς καὶ νοοτροπίας.
Ἔτσι θὰ λειτουργῇ ὡς ἕνας ἐπίσημος ψηφιακὸς φάκελός του, ποὺ θὰ ἐνημερώνεται ἄμεσα ἀπὸ μιὰ κεντρικὴ ὑπηρεσία, ἡ ὁποία θὰ ἔχει, γιὰ λογαριασμὸ τοῦ συστήματος, συγκεντρωμένα ὅλα τὰ στοιχεῖα τῆς ἀξιολόγησης τῶν πολιτῶν σὲ συνεργασία μὲ μία, τοὐλάχιστον, ἰδιωτικὴ ἑταιρεία.
Τὸ τί θὰ συμβῇ, τώρα, ἐὰν κάποιος (π.χ. χάκερ) ἀποκτήσει πρόσβαση σὲ ὅλα αὐτὰ τὰ συγκεντρωμένα προσωπικὰ δεδομένα τῶν πολιτῶν ἢ ἐὰν δημιουργεῖ ἄμεσα, ἔτσι ὅπως θὰ περνάει ἀπὸ δίπλα σου, μὲ κάποιο εἰδικὸ μηχάνημα, κλώνους τῶν δεδομένων σου ἀπὸ τὴν ἴδια σου τὴν ψηφιακὴ ταυτότητα ποὺ θὰ ἔχεις πάνω σου, χωρὶς ἐσὺ νὰ τὸ παίρνῃς χαμπάρι, ἂς τὸ ἀφήσουμε γιὰ τὴ φαντασία τοῦ καθενός μας...
Σίγουρα, αὐτὰ δὲν μποροῦν νὰ γίνουν μὲ τὴν παλιὰ χάρτινη ταυτότητα...
Μὴν ἀπορεῖτε, πάντως, γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ κενὰ ἀσφαλείας ποὺ ἀφήνουν ἐπίτηδες νὰ ὑπάρχουν μὲ τὶς κάρτες καὶ τὶς ψηφιακὲς ταυτότητες, γιατί αὐτὸ στὴν πραγματικότητα ἀποτελεῖ μιὰ προσχεδιασμένη «ἐσκεμμένη ἀστοχία» γιὰ νὰ μποροῦν τὴν κατάλληλη στιγμὴ νὰ πατήσουν πάνω της καὶ νὰ παρουσιάσουν κάτι ἄλλο ποὺ θὰ πρέπει νὰ τὶς ἀντικαταστήσει...
Ποιά, ὅμως, γενικὴ καλὴ ἠθικὴ καὶ κοινὴ λογικὴ καὶ νοοτροπία θὰ ἐννοοῦν;
Προφανῶς, αὐτὲς τοῦ συστήματος, τὶς ὁποῖες καλλιεργοῦν καὶ προβάλλουν μεθοδικὰ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια!
Ἔτσι, θὰ φαίνεται μὲν τὸ ἂν ἔχεις κλέψῃ, τὸ ἂν ἔχεις σκοτώσῃ, τὸ ἂν ἔχεις δραπετεύσῃ ἀπὸ κάποια φυλακὴ κ.ἄ., ἀλλὰ θὰ φαίνεται ταυτόχρονα καὶ τὸ ἐὰν ἀντιδρᾶς καὶ ἀσκεῖς κριτικὴ στὸ σύστημα ἢ ἐὰν δὲν ἔχεις δεχτεῖ νὰ κάνεις κάτι ποὺ ἐκεῖνο σοῦ ζήτησε νὰ κάνεις γιὰ τὸ καλὸ τοῦ συνόλου π.χ. γιὰ λόγους κοινωνικούς, ὑγειονομικούς, οἰκολογικούς, ἀνθρωπιστικοὺς κ.ἄ.
Γιὰ τὸ ἄν, γενικά, δὲν ἀκολουθεῖς τὴν πολιτική, κοινωνική, θεολογικὴ κ.ἄ. ὀρθότητα...
Ἂν δὲν ἔχεις καλὴ βαθμολογία ὡς πολίτης, θὰ σοῦ ἐπιβάλλονται περιορισμοὶ στὶς ἐλευθερίες καὶ τὰ δικαιώματά σου, μαζὶ μὲ τὸν ἀπαραίτητο, γιὰ τὸ συμφέρον τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου, στιγματισμὸ καὶ περιθωριοποίηση, ὅπως ἤδη ἔχουμε δεῖ πολὺ πρόσφατα νὰ συμβαίνει, ἐνῶ ἐὰν ἔχεις πολὺ καλή, θὰ ἔχεις πόντους, ἐπαίνους, ἐλευθερία καὶ ἐπιβράβευση μὲ διάφορους τρόπους.
Ὅπως, πολὺ εὔστοχα ἔχει εἰπωθῇ, ἡ ἐλευθερία θὰ γίνει συνδρομητικὴ ἤ/καὶ μὲ δόσεις...
Θὰ προσφέρεις στὸ σύστημα τὴν ὑποταγὴ σου καὶ θὰ παίρνεις πόντους γιά ... ἐλευθερία...!!!
Ὅσο ὀξύμωρο καὶ ἂν ἀκούγεται...
Γιατί, ἄλλο ἡ ἐλευθερία τοῦ προσώπου τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἄλλο ἡ ἐλευθερία γιὰ νὰ ἱκανοποιῶ μόνο τὶς ὑλικὲς ἀνάγκες καὶ τὰ πάθη μου.
Καὶ ὅσους βαθμοὺς περισσότερους θὰ συγκεντρώνεις ὡς «καλὸς» πολίτης, τόσο περισσότερη ἐλευθερία τοῦ δεύτερου εἴδους θὰ ἔχεις.
Μάλιστα, θὰ μπορῇς νὰ παίρνεις καὶ πολλοὺς ἐπιπλέον βαθμοὺς στὴν ἀξιολόγησή σου, ἂν καταγγέλλεις τὶς παρανομίες τοῦ ἄλλου.
Ἤδη βγαίνουν ἐφαρμογὲς ποὺ προετοιμάζουν τὸ ἔδαφος, βάζοντας τὶς βάσεις γιὰ τὴν νοοτροπία τοῦ κυνηγοῦ κεφαλῶν ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἔχει ὁ κάθε «καλὸς» πολίτης στὶς σχέσεις του μὲ τὸν κάθε ἄλλο συμπολίτη του.
Ἔτσι, τὸ σύστημα θὰ δώσῃ κίνητρα καὶ ἀνταμοιβὲς στοὺς ἀνθρώπους γιὰ νὰ καταδίδουν ἄμεσα ὅλους ἐκείνους ποὺ δὲν θὰ ὑπακοῦν στὶς βασικές του ἀρχές.
Καὶ μὲ αὐτὸ θὰ ἔχει πετύχει νὰ χρησιμοποιῇ ὡς πρόθυμους φρουρούς του, ὅσους θὰ εἶναι ἢ θὰ ἐπιθυμοῦν νὰ γίνουν οἱ «καλύτεροι» πολῖτες του...
Φρουρός του, ἐπίσης, θὰ γίνει καὶ ὁ καθένας ποὺ θὰ ἔχει καὶ ἕνα πόστο (π.χ. στὰ διόδια, στὴν εἴσοδο ἢ στὸ γραφεῖο κίνησης τοῦ κάθε νοσοκομείου κ.ά.), ἐφόσον, βέβαια, τοῦ δοθεῖ ἡ δυνατότητα νὰ βλέπει τὴν ἀξιολόγησή σου μέσῳ τῆς ψηφιακῆς σου ταυτότητας.
Ἔτσι, θὰ μπορῇ νὰ σοῦ ρίχνει ἄμεσα «πόρτα», στερῶντας σου τὴν πρόσβαση σὲ ἀγαθά, ὑπηρεσίες κ.ἄ.
Ἡ νέα ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα, λοιπόν, εἶναι οὐσιαστικὰ τὸ εἰσιτήριο ποὺ πρέπει νὰ πάρεις γιὰ νὰ μπῇς οἰκειοθελῶς στὸ τρενάκι τοῦ τρόμου τοῦ νέου δικοῦ τους ψηφιακοῦ συστήματος.
Κάτι σὰν ψηφιακὸ βάπτισμα...
Καὶ εἶναι πραγματικὰ εἰρωνικό τὸ ὅτι καλούμαστε νὰ παραλάβουμε κάποια στιγμὴ στὰ τυφλὰ ἐκεῖνο ποὺ ὑποτίθεται ὅτι θὰ μᾶς προσδιορίζει ὡς ἐλεύθερα πρόσωπα μὲ δικαιώματα, χωρὶς νὰ ἔχουμε, ὅμως, τὸ δικαίωμα νὰ τὸ ἀρνηθοῦμε γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ὑπερασπιστοῦμε αὐτὰ τὰ δικαιώματά μας.
Μὲ τὶς ψηφιακὲς ταυτότητες θὰ μποροῦν νὰ παρακολουθήσουν καὶ τὶς κινήσεις τῶν πολιτῶν, στὸ βαθμό, βέβαια, ποὺ θὰ ἐπιτρέπει τὸ εἶδος τῆς τεχνολογίας ποὺ θὰ χρησιμοποιεῖται κάθε φορὰ (παθητικὸ ἢ ἐνεργητικὸ RFID, NFC ἢ κάτι ἄλλο).
Λένε μερικοὶ ὅτι δὲν πρέπει νὰ παραπονιόμαστε μὲ αὐτό, γιατί ἤδη ἔχουμε δεχτεῖ νὰ παρακολουθούμαστε μέσῳ τῶν κινητῶν καὶ τῶν ὑπολογιστῶν.
Μάλιστα, πολλοὶ τὸ ἐπικαλοῦνται αὐτὸ καὶ δημόσια στὰ ΜΜΕ, ὁμολογῶντας ὅτι μὲ κάποιο τρόπο γνωρίζουν ὅτι ἀφ᾿ ἑνὸς παρακολουθούμαστε παράνομα στὰ κινητὰ καὶ τοὺς ὑπολογιστές μας καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου ὅτι μὲ τὴν ψηφιακὴ ταυτότητα ὄντως θὰ μᾶς παρακολουθοῦν!
Τὸ πῶς, ὅμως, τὰ ξέρουν αὐτά, ποιὲς εἶναι οἱ πηγές τους καὶ ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ τὸ κάνουν κάτι τέτοιο, μὲ ὀνόματα καὶ στοιχεῖα, δὲν μᾶς τὸ ἔχουν πεῖ.
Ἄν, πάλι, ἑστιάσουμε μόνο σὲ αὐτὴ τὴ λογική τους καὶ τὴν δεχτοῦμε, θὰ πρέπει νὰ ἀμνηστεύσουμε καὶ ὅλους ἐκείνους ποὺ βάζουν «κοριοὺς» στὰ τηλέφωνα, ποὺ παρακολουθοῦν μὲ κρυφὲς κάμερες, ποὺ χρησιμοποιοῦν συστήματα παρακολούθησης γιὰ νὰ κατασκοπεύουν πολιτικούς, ἐπιχειρηματίες κ.ά., ἔχοντας ὡς ἐπιχείρημα τὸ «ἀφοῦ δεχόμαστε ἔτσι κι ἀλλιῶς οἰκειοθελῶς νὰ μᾶς παρακολουθήσουν μὲ τὰ κινητὰ καὶ τοὺς ὑπολογιστές»... !!!
Θὰ δεχόντουσαν, ὅμως, ὅλοι αὐτοὶ κάτι τέτοιο στὴ δική τους ζωή, ἐπειδὴ ἁπλὰ χρησιμοποιοῦν κινητὸ καὶ ὑπολογιστή;
Προφανῶς, γιὰ κανένα λόγο!
Ἡ παρακολούθηση τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς μας μέσῳ τοῦ κινητοῦ/ὑπολογιστῆ, ἐφόσον ὄντως γίνεται μὲ κάποιον τρόπο (π.χ. μὲ παγίδευση), καὶ παράνομη εἶναι καὶ δὲ γίνεται μὲ ἐπίσημη ὑπογραφή μας.
Τὸ κινητό, πάλι, δὲ θεωρεῖται κρατικὸ ἔγγραφο/συσκευὴ ἢ κάτι ποὺ εἶσαι ὑποχρεωμένος ἀπὸ τὸν Νόμο νὰ ἔχεις.
Μὲ τὰ κινητὰ καὶ τοὺς ὑπολογιστὲς διατηρῶ τὴν ἐλευθερία ἐπιλογῆς καὶ ἀλλαγῆς γνώμης καὶ στάσης ζωῆς, ἀντίθετα ἀπὸ κάτι ποὺ ἐπιβάλλεται νὰ γίνῃ μὲ ἕνα μόνο συγκεκριμένο τρόπο, μὲ βάση κάποιο νόμο τοῦ κράτους.
Ἂν θέλω, ἄνετα μπορῶ νὰ μὴν ἀγοράσω κινητὸ ἢ νὰ κλείσω μιὰ ἐφαρμογή του ἢ νὰ τὸ σπάσω ἢ νὰ τὸ πετάξω στὴ θάλασσα κ.ά., χωρὶς νὰ ἔχω καμία ποινικὴ δίωξη.
Ἀντίθετα, ἂν σχίσω τὴ χάρτινη ταυτότητά μου ἢ ἂν καταστρέψω τὴν ψηφιακή, μπορεῖ νὰ διωχθῶ ποινικά, διότι αὐτὰ θεωροῦνται ἐπίσημα ἔγγραφα/κάρτες τοῦ κράτους, ποὺ ὑποχρεοῦσαι νὰ ἔχεις.
Εἶναι ἰσοδύναμο, λοιπόν, τὸ ἕνα μὲ τὸ ἄλλο;
Ἀντιστρέφοντας, πάλι, τὸ ὅλο ζήτημα μποροῦμε νὰ ρωτήσουμε τὸ ἑξῆς:
Ἐφόσον ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ λειτουργήσουν ὅλα αὐτὰ (Ὑπηρεσίες Ἠλεκτρονικῆς Διακυβέρνησης κ.ἄ.) στὰ κινητὰ καὶ στοὺς ὑπολογιστές, γιατί πρέπει νὰ πάρουμε καὶ ψηφιακὲς ταυτότητες ποὺ νὰ μποροῦν νὰ κάνουν τὸ ἴδιο;
Γιατί δὲν τὸ ἀφήνουν ἔτσι;
Μήπως, μὲ αὐτὸ ἀποδεικνύεται ὅτι θέλουν, πράγματι, νὰ πετύχουν καὶ κάτι ἄλλο;
Δὲν πρέπει νὰ προβληματιστοῦμε;
Ἡ ψηφιακὴ ταυτότητα καὶ ἡ ἀξιολόγηση ποὺ ἐκείνη θὰ φέρει, πάλι, φαίνεται ὅτι θὰ συνδεθῇ σὲ βάθος χρόνου καὶ μὲ ἕνα ἀκόμα πολυεργαλεῖο τους, τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὸ ψηφιακὸ νόμισμα.
Τὸ τελευταῖο δείχνει ὅτι θὰ ἀποτελέσῃ ἕνα ἀπὸ τὰ βασικὰ ὕπουλα μέσα τους ποὺ χρειάζονται, ἀφ᾿ ἑνὸς γιὰ νὰ καταφέρουν νὰ ἁλώσουν, σὲ βάθος χρόνου, τὸ κάστρο τῆς ἰδιοκτησίας τῶν πολιτῶν, λειτουργῶντας, ἀκριβῶς, ὡς δούρειοι ἵπποι του, καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἐλέγχουν καὶ νὰ καταστέλλουν οἰκονομικὰ τοὺς ἀνθρώπους, ὅταν θὰ χρειάζονται νὰ κάνουν κάτι τέτοιο.
Τὸ ρευστὸ χρῆμα, ἔτσι ὅπως τὸ γνωρίζουμε σήμερα, εἶναι μία μορφὴ ἰδιοκτησίας ποὺ βρίσκεται ἄμεσα στὴν κατοχὴ τοῦ πολίτη.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἐκεῖνος ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ ἀφήνῃ στὴν ἄκρη ἕνα μέρος τῆς περιουσίας του μὲ τὴ μορφὴ χρημάτων καὶ νὰ τὸ κρύβῃ, ἂν χρειαστεῖ, γιὰ νὰ τὸ προστατεύῃ, ὥστε νὰ μπορῇ νὰ τὸ διαχειρίζεται καὶ νὰ τὸ μετατρέπῃ σὲ ἀγαθά, ὅποτε καὶ ὅπως ἐκεῖνος θέλει.
Ἀντίθετα, τὸ ψηφιακὸ νόμισμα δὲν θὰ μπορεῖ νὰ μπῇ στὴν τσέπη, στὸ συρτάρι, στὴν πολυθρόνα, σὲ ἕνα μπαοῦλο τοῦ σπιτιοῦ, στὸ μαξιλάρι κ.ἄ. τοῦ κάθε πολίτη, δηλαδὴ δὲ θὰ εἶναι κάτι ποὺ θὰ τὸ ἔχει ἄμεσα στὰ χέρια του, ὥστε νὰ μπορῇ νὰ τὸ κρύβῃ καὶ τὸ προστατεύῃ ὡς ἰδιοκτησία του, ἀλλὰ θὰ βρίσκεται ἀπόλυτα ἐκτεθειμένο στὰ χέρια τῶν τραπεζῶν μέσῳ τῶν ἠλεκτρονικῶν συστημάτων ποὺ θὰ τὸ διατηροῦν «ζωντανό».
Καὶ αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ εἰρωνεία...
Θὰ σοῦ λένε ὅτι γιὰ νὰ μὴν κινδυνεύεις νὰ χάσῃς τὰ χρήματά σου ἀπὸ τοὺς κλέφτες, θὰ πρέπει νὰ δεχτῇς νὰ παραχωρήσῃς πλήρως στὸ σύστημα τὴ δυνατότητα προστασίας τῆς ἰδιοκτησίας σου.
Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ πολίτης δὲ θὰ ἔχει στὰ χέρια του τὸ χρῆμα του, ἀλλὰ θὰ διαχειρίζεται μόνο ὅ,τι θὰ τοῦ παρουσιάζει τὸ σύστημα ὡς ψηφιακὴ χρηματική του ἰδιοκτησία, μέσῳ μιᾶς τράπεζας.
Ἄν, ὅμως, κάποια στιγμὴ τὸ ὅλο ἠλεκτρονικὸ σύστημα ποὺ σχετίζεται μὲ αὐτὴ τὴν ψηφιακὴ χρηματική του ἰδιοκτησία καταρρεύσει ἢ δὲ λειτουργήσει σωστὰ (π.χ. λόγῳ μιᾶς πραγματικῆς ἢ μιᾶς ὑποτιθέμενης ἡλιακῆς καταιγίδας), ὁ πολίτης ποὺ θὰ βασίζεται ἀποκλειστικὰ σὲ αὐτό, ὄχι μόνο δὲ θὰ μπορῇ νὰ ἀγοράσῃ καὶ νὰ πουλήσῃ τίποτα, ἀλλὰ ἴσως καὶ νὰ χάσει καὶ τελείως ὅ,τι ἔχει ἀποταμιεύσῃ ψηφιακά.
(Δὲν ἀποκλείεται, βέβαια, νὰ σὲ ἐκβιάζουν καὶ ἄμεσα, λέγοντάς σου ὠμὰ ὅτι θὰ σβήσουν ἢ θὰ μπλοκάρουν τοὺς λογαριασμούς σου, στὴν περίπτωση ποὺ δὲ θὰ δέχεσαι νὰ κάνεις τὰ χατίρια τους...)
Στόχος τους, λοιπόν, φαίνεται ὅτι εἶναι τὸ νὰ περάσουν πονηρὰ τὴν κυριότητα τῆς χρηματικῆς περιουσίας τοῦ κάθε πολίτη ἀπὸ τὰ χέρια του, σὲ ἐκεῖνα τῶν τραπεζῶν, μέσῳ τοῦ κράτους, ὥστε νὰ τὸν κάνουν μόνο ἕναν ἁπλὸ διαχειριστὴ κάποιου μέρους της καὶ ὄχι οὐσιαστικὸ ἰδιοκτήτη της.
Καὶ μάλιστα, τέτοιον ποὺ θὰ τρέμῃ κάθε στιγμὴ νὰ μὴν πάθῃ κάτι κακὸ τὸ σύστημα καὶ ἡ κεντρικὴ τράπεζα.
Ἔτσι, ἕνας τέτοιος πολίτης θὰ λειτουργῇ καὶ ἐδῶ ὡς φρουρὸς τοῦ συστήματος, διότι, θέλοντας νὰ προστατεύσῃ τὰ ψηφιακά του χρήματα, θὰ προσπαθῇ ἀπεγνωσμένα νὰ ὑπερασπίζεται καὶ νὰ προστατεύῃ καὶ τὸ ἴδιο τὸ σύστημα.
Φαίνεται, ὅμως, ὅτι ὁ σὲ βάθος χρόνου στόχος τους εἶναι καὶ τὸ νὰ κλέψουν τὴν ἀκίνητη περιουσία τοῦ πολίτη.
Εἰδικά, στὴν περίπτωση ποὺ ἐκεῖνος δὲ θὰ θέλει νὰ μπῇ μέσα σὲ αὐτὸν τὸν γενναῖο νέο ψηφιακὸ κόσμο τους.
Τὸ ὅτι τὸ παραπάνω ἀποτελεῖ ὄντως μακροπρόθεσμο στόχο τους καὶ δὲν ἀποτελεῖ ὑπερβολὴ φαίνεται ἀπὸ τοὺς νόμους ποὺ ἔχει ἤδη ψηφίσῃ διαδοχικὰ ἡ μία κυβέρνηση μετὰ τὴν ἄλλη, βάζοντας ἡ καθεμία της καὶ ἀπὸ ἕνα μεγάλο κομμάτι στὸ τελικό τους οἰκοδόμημα.
Βλέπουμε ὅτι ἡ κάθε μία τους, ὄχι μόνο δὲν καταργεῖ τὰ τῆς προηγούμενης στὰ βασικά τους σημεῖα, ἀλλὰ τὰ βελτιώνει κιόλας ἤ/καὶ συμπληρώνει καὶ ἀπὸ πάνω ὅ,τι τοὺς λείπει.
Καὶ αὐτὸ ἀκριβῶς δείχνει ὅτι, παρ᾿ ὅλες τὶς διάφορες θεατρινίστικες κόντρες τῶν παρατάξεων ποὺ ἔχουν κυβερνήσει τὴν κάθε χώρα, ὅλες τους ἀκολουθοῦν ὁμόψυχα τὶς βασικὲς ἐντολὲς τῶν ἴδιων κέντρων καὶ δουλεύουν γιὰ τὸ ἴδιο τελικὸ σχέδιο.
Γιὰ παράδειγμα, στὴν Ἑλλάδα κάτι τέτοιο φαίνεται ἀπὸ τοὺς νόμους ποὺ ἔχουν ψηφιστεῖ τὰ τελευταῖα χρόνια γιὰ τὰ χρέη, τὴν πρώτη κατοικία καὶ τὸν ΕΝΦΙΑ, οἱ ὁποῖοι κρύβουν μιὰ κάποια λογικὴ σύνδεση μεταξύ τους.
Ὁ τελευταῖος, μάλιστα, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἦρθε γιὰ λίγο στὴ ζωή μας καὶ δείχνει ὅτι τελικὰ ἔμεινε γιὰ πάντα, μπορεῖ νὰ θεωρηθῇ καὶ αὐτὸς ὡς ἕνας ἀπὸ τοὺς λοστούς, μὲ τοὺς ὁποίους προσπαθοῦν σιγὰ σιγὰ νὰ ξεκολλήσουν μὲ πολὺ πονηρὸ τρόπο τὴν ἀκίνητη ἰδιοκτησία μας ἀπὸ πάνω μας, μὲ σκοπὸ νὰ μπορέσουν νὰ μᾶς τὴν ἁρπάξουν κάποια κατάλληλη στιγμὴ στὸ μέλλον καὶ εἰδικὰ ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ποὺ θὰ εἶναι ἀποδεκτὴ μόνο ἡ ἀχρήματη συναλλαγή.
Πράγματι, γιατί ἀκόμα καὶ ἂν σοῦ ἐπιβάλουν νὰ πληρώνεις γιὰ τὸν ΕΝΦΙΑ μόνο ἕνα ψηφιακὸ εὐρὼ γιὰ τὸ κάθε ἔτος, ἐὰν ἐσὺ δὲ δεχτεῖς νὰ κάνεις συναλλαγὲς μὲ ψηφιακὸ νόμισμα ἢ νὰ παίξῃς, γενικά, μὲ τοὺς ὅρους ποὺ ἐκεῖνοι θέλουν, αὐτὸ τὸ ψηφιακὸ εὐρὼ θὰ μένῃ καὶ θὰ τοκίζεται καὶ θὰ προστίθεται στὸ ψηφιακὸ εὐρὼ τοῦ ἑπόμενου ἔτους κ.ο.κ.
(Πιθανῶς, αὐτὸ νὰ συνδυαστῇ ἢ νὰ ἀντικατασταθῇ μὲ ὑποχρεωτικὴ ἀσφάλιση τοῦ ἴδιου σου τοῦ σπιτιοῦ, ὅπως ἤδη λέγεται ὅτι ἐπιθυμοῦν νὰ γίνει).
Ἔτσι, κάποια στιγμὴ ποὺ θὰ ἔχεις ξεπεράσει ἕνα ψηφιακὸ χρηματικὸ ὅριο ὀφειλῆς, μὲ βάση τοὺς νόμους γιὰ τὰ χρέη, θὰ μποροῦν νὰ σοῦ παίρνουν τὸ σπίτι, τὸ κτῆμα κ.ἄ.
Ὁπότε, ὅποιος δὲ θὰ δέχεται καὶ δὲ θὰ θέλει νὰ ἀποτελῆ μέρος τοῦ ψηφιακοῦ συστήματός τους, θὰ μένει στὸ δρόμο...
Ἔτσι ἁπλά... !!!
Καὶ ὅταν λέμε στὸ δρόμο, ἐννοοῦμε κυριολεκτικὰ στὸ δρόμο, διότι δὲ θὰ ἐπιτρέπεται, μὲ ἤδη ψηφισμένους νόμους, τὸ ἐλεύθερο κάμπινγκ, ἡ κατοίκηση σπηλαίων, ἡ διαμονὴ στὰ ἐλάχιστα δάση ποὺ θὰ ἔχουν ἀπομείνει, τὰ ὁποῖα θὰ παρακολουθοῦνται ἐπιμελῶς μὲ διάφορα ἠλεκτρονικὰ συστήματα (π.χ. μὲ drones, ὅπως ἀκούστηκε) γιὰ νὰ μὴν καοῦν κ.ἄ.
Βέβαια, μέχρι τότε, θὰ ἔχουν ἤδη πάρει πάρα πολλὰ σπίτια, χωράφια κ.ἄ. χωρὶς νὰ χρειαστῇ τὸ ψηφιακὸ νόμισμα...
Βλέπουμε, λοιπόν, ὅτι ὅλα κρύβουν μιὰ λογικὴ σύνδεση καὶ σιγὰ σιγὰ δένουν μεταξύ τους;
Ἐσεῖς τί λέτε;
Θὰ μποροῦν, πάλι, μὲ τὸ ψηφιακὸ χρῆμα νὰ παρεμβαίνουν καὶ νὰ βάζουν πολὺ πιὸ ἄμεσα χέρι στὶς συναλλαγές σου, εἴτε μὲ ἄμεση φορολόγηση, ὅταν πραγματοποιεῖς ψηφιακὲς συναλλαγές, εἴτε μὲ ὁλοκληρωτικὸ μπλοκάρισμα τῶν λογαριασμῶν σου, ὅταν θέλουν.
Ἂς δοῦμε πρῶτα τὸ ἕνα ἀπὸ αὐτά.
Μέχρι τώρα, ὅταν κάποιος ἔκανε μιὰ συναλλαγὴ μὲ τὴν κάρτα του, ἡ τράπεζά του δὲν ἔδινε ἄμεσα τὴ δυνατότητα στὸ κράτος ἤ/καὶ σὲ μία κεντρικὴ τράπεζα νὰ παρέμβει κατὰ τὴ συναλλαγὴ γιὰ νὰ τοῦ ἀφαιρέσει τοὺς φόρους.
Ἡ φορολόγηση, ὅμως, σὲ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν ψηφιακὴ συναλλαγή, ἀπὸ μιὰ στιγμὴ καὶ μετὰ μπορεῖ νὰ γίνεται ἄμεσα, ὅπως στὴν καρτοκινητὴ τηλεφωνία.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι σὲ κάθε σου συναλλαγή, τὸ κράτος θὰ ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ βάζῃ χέρι στὸ ψηφιακό σου πορτοφόλι καὶ νὰ παίρνῃ ἄμεσα σὲ ψηφιακὸ χρῆμα τοὺς φόρους ἀπὸ τὴ διαθέσιμη ποσότητα ποὺ θὰ ὑπάρχει ἐκεῖ, ἀφήνοντας σὲ σένα μόνο τὸ δικαίωμα νὰ διαχειρίζεσαι ὅ,τι θὰ ἀπομένει κάθε φορὰ.
Τὸ ἐπιχείρημα γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ τὸ κάνουν αὐτό, ὡς συνήθως, θὰ εἶναι ἡ πάταξη τῆς φοροδιαφυγῆς.
Γι᾿ αὐτό, ἐξάλλου, ἀφήνουν ἐσκεμμένα τὴν τελευταία νὰ ὑπάρχει σὲ μεγάλο βαθμὸ μέχρι τότε, ὅπως, ἀκριβῶς, ἀφήνουν ἀνεφάρμοστους στὴν πράξη καὶ πολλοὺς ἀπὸ τοὺς ἤδη ψηφισμένους νόμους, τοὺς ὁποίους, ὅμως, ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ μετὰ θὰ ἀπαιτοῦν μὲ λύσσα νὰ ἐφαρμόζονται αὐστηρὰ καὶ ἀπόλυτα...
Βέβαια, θὰ σοῦ ὑποδεικνύουν, γιὰ τὸ καλό σου πάντα, τὸ τί, τὸ πῶς καὶ τὸ ποῦ μπορεῖς νὰ ἀγοράσῃς μὲ βάση τὸ ψηφιακὸ χρηματικὸ ὑπόλοιπό σου, προτείνοντάς σου πολλὲς ἔξυπνες ψηφιακὲς ἐφαρμογὲς ποὺ θὰ σὲ βοηθοῦν γιὰ νὰ κάνῃς τὴν καλύτερη ἐπιλογή!!!
Γιὰ τὸ σωστὸ οἰκονομικὸ προγραμματισμό σου...!!!
Μιὰ ἄλλη παράμετρος τοῦ ψηφιακοῦ νομίσματος εἶναι ἡ δυνατότητα ποὺ δίνει στὸ σύστημα, τόσο γιὰ τὸν ἄμεσο ἐντοπισμὸ τῆς θέσης καὶ τῶν κινήσεων τοῦ πολίτη, ὅσο καὶ γιὰ τὴν πλήρη οἰκονομική του ἀκινητοποίηση στὴν περίπτωση ποὺ ἐκεῖνος θεωρηθεῖ ἀπὸ αὐτὸ γιὰ τὸν ὁποιοδήποτε λόγο ἀρνητὴς τῶν ἐντολῶν του ἤ/καὶ παράνομος.
Μὲ τὸ ψηφιακὸ νόμισμα, πάλι, ἡ συναλλαγὴ θὰ ἐλέγχεται σὲ πραγματικὸ χρόνο ἀπὸ μία κεντρικὴ τράπεζα, ὅπως ἀκούγεται.
Συνεπῶς, θὰ μποροῦν νὰ ξέρουν ἀνὰ πᾶσα στιγμή τὸ ποῦ καὶ τὸ τί ψωνίζεις, τὸ ἂν ἔχεις τὴν οἰκονομικὴ δυνατότητα γιὰ νὰ ψωνίσεις κ.ἄ.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι, ἐφόσον θὰ χρησιμοποιῇς τὸν συγκεκριμένο τρόπο συναλλαγῆς, σὲ ἕνα μελλοντικὸ λοκντάουν, ποὺ θὰ ἐφαρμοστῇ γιὰ ὁποιοδήποτε λόγο ἢ στὴν περίπτωση ποὺ θὰ σοῦ ἔχει ἐπιβληθῇ μιὰ ποινὴ ἢ ἕνας περιορισμὸς γιὰ κάτι ὡς πολίτης (π.χ. ὅτι εἶσαι ἀρνητὴς τῆς Ἐπιστήμης), δὲ θὰ μπορεῖς νὰ πουλήσῃς ἢ νὰ ἀγοράσῃς τίποτα καὶ πουθενὰ μὲ ψηφιακὸ νόμισμα, χωρὶς νὰ γίνῃς ἄμεσα ἀντιληπτὸς ἀπὸ τὸ σύστημα.
Οὔτε, ὅμως, καὶ θὰ μπορῇς νὰ κρύψῃς τὸ ὅτι ἔχεις βγεῖ μέσα ἀπὸ τὰ ὅρια ποὺ θὰ σοῦ ἐπιτρέπεται νὰ κινηθῇς, ἐφόσον ἔχεις κάνει ἔστω καὶ μιὰ τέτοια συναλλαγὴ ἔξω ἀπὸ αὐτά...
Ἀφῆστε ποὺ ὅσο θὰ εἶσαι ... ἄτακτος πολίτης, θὰ εἰδοποιοῦνται ἄμεσα τὰ καταστήματα γιὰ νὰ σὲ προσέχουν ἤ/καὶ οἱ ἀρχὲς γιὰ νὰ ἐπιβάλλουν τὴν τάξη...
Ἂν δὲν ἔχουν, βέβαια, ἤδη σβήσει ἢ παγώσει τοὺς ψηφιακούς σου λογαριασμοὺς γιὰ νὰ μὴν μπορεῖς νὰ ἀγοράσεις καὶ νὰ πουλήσεις τίποτα, ὅπως δὲ θὰ μποροῦν νὰ κάνουν κάτι τέτοιο καὶ ὅσοι δὲ θὰ δεχτοῦν νὰ χρησιμοποιοῦν ἀποκλειστικὰ τὸ ψηφιακὸ χρῆμα ἢ νὰ ὑπηρετοῦν, γενικά, τὸ σύστημα...
Σὲ μιὰ ὁλοκληρωτικὴ οἰκονομικὴ καταστολὴ αὐτοῦ ποὺ θὰ θεωρεῖται κάθε φορὰ παρανομία ἢ ἀπείθεια.
Ἄρα, μὲ τὸ ψηφιακὸ χρῆμα θὰ ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ σβήνουν τὸ λογαριασμό σου ἢ τοὐλάχιστον νὰ σοῦ σταματοῦν ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ ὅλες τὶς συναλλαγές σου, ἀκόμα καὶ ἐκεῖνες ποὺ σχετίζονται μὲ τὶς βασικές σου ἀνάγκες, ἐφόσον ἐκεῖνοι κρίνουν ὅτι πρέπει νὰ γίνει κάτι τέτοιο.
Ἐάν, ὅμως, ἐσὺ εἶχες λίγα χρήματα στὴν ἄκρη, θὰ μποροῦσες νὰ πάρεις ἕνα κομμάτι ψωμὶ ἢ μία τυρόπιτα ἢ ἕνα μπισκότο, ποὺ λέει ὁ λόγος, γιὰ νὰ τὴν βγάλεις.
Ἐφόσον, βέβαια, καὶ οἱ ἄλλοι θὰ δέχονταν μιὰ τέτοια συναλλαγή...
Δὲν ἀκούγεται κάπως τρομακτικὸς ὅλος αὐτὸς ὁ ἀπόλυτος οἰκονομικὸς ἀποκλεισμός;
Τί λέτε;
Δὲν φαίνεται ὅτι πᾶνε νὰ στήσουν μιὰ ἀσφυκτικὴ μέγγενη γύρω ἀπὸ τὸν πολίτη;
Ὑπάρχει καὶ κάτι ἄλλο ποὺ ἐνδέχεται νὰ συμβῇ πάνω στὸ θέμα αὐτό, τὸ ὁποῖο θυμίζει καὶ ἐδῶ καρτοκινητὴ τηλεφωνία.
Ὅταν ἀγοράζεις ἕναν κωδικὸ ἀνανέωσης γιὰ τὸ κινητό σου γίνεται τὸ ἑξῆς:
Πρῶτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα, τὸ κράτος κρατᾶ ἄμεσα τοὺς φόρους ἀπὸ τὰ χρήματα ποὺ δίνεις γιὰ νὰ πάρῃς τὸν κωδικὸ ἀνανέωσης.
Τὰ καθαρὰ χρήματα ποὺ μένουν γιὰ τὶς ὑπηρεσίες τῆς κινητῆς τηλεφωνίας μπαίνουν στοὺς λογαριασμοὺς τῆς ἑταιρείας ποὺ ἔχεις ἐπιλέξει καὶ ἐσὺ γίνεσαι ἁπλὰ διαχειριστὴς μιᾶς ἰδιαίτερης ἠλεκτρονικῆς μορφῆς συναλλάγματος ποὺ ὀνομάζουν «χρήματα/εὐρὼ τῆς κάρτας σου».
Αὐτή, ὅμως, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ὅτι δὲ βρίσκεται οὐσιαστικὰ στὰ χέρια σου, ἀλλὰ σὲ ἐκεῖνα τῆς συγκεκριμένης ἑταιρείας, δὲν ἔχει πουθενὰ ἀλλοῦ ἀντίκρυσμα, δηλαδὴ δὲ γίνεται δεκτὴ ἀπὸ τράπεζες καὶ χρηματιστήρια, οὔτε καὶ μπορεῖς μὲ αὐτὴ νὰ ψωνίσῃς κάτι διαφορετικὸ σὲ ἄλλη ἑταιρεία ἢ σὲ κάποιο κατάστημα.
Μάλιστα, ὅλο αὐτὸ δὲν λειτουργεῖ ἀμφίδρομα, ὥστε νὰ ἔχεις τὴ δυνατότητα νὰ ξαναπάρῃς ἔστω καὶ κάποιο μόνο μέρος τῶν χρημάτων σου πίσω καὶ νὰ τὰ ξαναβάλῃς στὴν τσέπη σου.
Ἐσὺ τὸ μόνο ποὺ μπορεῖς νὰ κάνῃς εἶναι τὸ νὰ διαχειριστῇς αὐτὴ τὴν ἠλεκτρονικὴ μορφὴ συναλλάγματος, ἐξαργυρώνοντάς την μὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς περιορισμένους τρόπους ποὺ σοῦ προτείνουν καὶ μάλιστα μόνο μέσα στὸ χρόνο ἰσχύος της, τὸ εὗρος τοῦ ὁποίου, ὅπως ξέρουμε ἀπὸ τὴν ἐμπειρία μας, μπορεῖ νὰ ἀλλάζῃ ἀπὸ τὴν ἑταιρεία, κάθε φορὰ ποὺ τῆς δίνεται ἡ δυνατότητα νὰ κάνει κάτι τέτοιο.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι οὐσιαστικὰ ἔχεις μετατρέψει ἕνα μέρος τῶν χρημάτων σου σὲ μία πολὺ ὑποβαθμισμένη μορφὴ ψηφιακοῦ συναλλάγματος μὲ μονόδρομη δυνατότητα ἐξαργύρωσης, πού, ὄχι μόνο δὲν εἶναι ἀποδεκτὴ καθολικά, ἀλλὰ καὶ ποὺ ἔχει ἀπὸ πάνω ὅρους χρήσης (π.χ. ἡμερομηνία λήξης)!
Ἂν σὲ προβληματίζει ποὺ συμβαίνει αὐτὸ μόνο γιὰ τὰ λίγα χρήματα ποὺ δίνεις γιὰ τὸ κινητό σου, φαντάσου τὸ τί θὰ αἰσθανθῇς κάποια στιγμή, ὅταν θὰ δῇς νὰ συμβαίνῃ κάτι ἀνάλογο γιὰ τὸ σύνολο τῶν χρημάτων σου ποὺ θὰ δεχτῇς νὰ δώσῃς στὶς τράπεζες γιὰ νὰ πάρῃς ψηφιακὸ νόμισμα...
Σὰν νὰ δίνεις χρυσό, γιὰ νὰ πάρεις καθρεφτάκια...
Θὰ παραδώσεις τὸ ρευστὸ χρῆμα σου μὲ δεδομένους ὅρους χρήσης γιὰ νὰ πάρῃς ψηφιακὸ ποὺ ἐνδέχεται νὰ ἔχει ρευστούς...
Γιατί δὲν ἀποκλείεται καθόλου, σὲ κάποια φάση τῆς ὅλης ἱστορίας, τὸ ψηφιακὸ νόμισμα, ἀντίθετα ἀπὸ τὴ γνωστὴ μορφὴ τοῦ ρευστοῦ χρήματος, νὰ ἀποκτήσῃ καὶ τέτοιους ὅρους, ποὺ θὰ ἀλλάζουν ἀνάλογα μὲ τὴν περίσταση καὶ τὶς ὀρέξεις τοῦ συστήματος, κάνοντάς μας νὰ χορεύουμε κάθε φορὰ στὸ ρυθμό τους, μέσα στὸ μεγάλο ψηφιακὸ ταψί τους...
Ἄνετα ἀπὸ κάποια στιγμὴ καὶ μετά, καὶ εἰδικὰ σὲ περιόδους οἰκονομικῆς κ.ἄ. κρίσης ἤ/καὶ πανδημίας ἤ/καὶ πολέμου, μποροῦν νὰ μποῦν ὅροι γιὰ τὴ χρήση τους, ποὺ δὲν ἀποκλείεται νὰ περιλαμβάνουν κάπιταλ κοντρὸλ στὸ ψηφιακὸ ποσὸ ποὺ θὰ μπορεῖς νὰ χρησιμοποιήσῃς, μονόδρομη δυνατότητα ἀγορᾶς, ὑποβάθμιση τῆς ἀξίας του, περιορισμοὺς στὶς ἐπιλογὲς καὶ ἴσως κάτω ἀπὸ κάποιες συνθῆκες καὶ ἡμερομηνία λήξης, ὅπως ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ στὴν καρτοκινητὴ τηλεφωνία.
Τὸ φαντάζεσαι τὸ τελευταῖο, δηλαδή τὸ νὰ τρέχῃς σὰν τρελὸς ἐδῶ καὶ ἐκεῖ νὰ ψωνίσῃς, γιὰ νὰ προλάβης μὴ σοῦ λήξει τὸ ψηφιακό σου νόμισμα;
Καὶ αὐτό, ἴσως, μὲ τὸ πρόσχημα ὅτι, ἀπὸ τὴ μία, ἔτσι θὰ ἐξοικονομηθῇ ψηφιακὸς χῶρος καὶ ἠλεκτρικὴ ἐνέργεια, ὥστε νὰ προστατεύεται, ὅπως πάντα, καὶ τὸ περιβάλλον, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη, διότι μὲ κάτι τέτοιο θὰ μπορέσει νὰ ἀποφευχθῇ ἡ συσσώρευση πλούτου ἀπὸ ὁρισμένους ... ἄπληστους πολῖτες.
Γιὰ νὰ ἐξαλειφθοῦν οἱ κοινωνικὲς διαφορὲς καὶ ἀδικίες...
Γιὰ νὰ ὑπάρξῃ πραγματικὴ ἰσότητα καὶ δικαιοσύνη στοὺς ἀνθρώπους...
Κάτι σὰν ψηφιακὸ δελτίο ἢ καλύτερα κάτι σὰν ψηφιακὸ μάννα ποὺ θὰ πέφτῃ ἀνὰ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα γιὰ ὅλους τοὺς πολῖτες ποὺ θὰ ἀποδεχτοῦν τὸ σύστημα, μοιρασμένο ἀνάλογα πάντα μὲ τὸ ψηφιακὸ ἀρχεῖο ἀξιολόγησης τοῦ καθενός τους, χωρίς, ὅμως, νὰ ἔχουν ἐκεῖνοι τὴ δυνατότητα νὰ τὸ φυλάξουν σὲ κάποια ψηφιακὴ στάμνα γιὰ νὰ μποροῦν νὰ τὸ χρησιμοποιοῦν πέρα ἀπὸ τὰ χρονικὰ ὅρια ποὺ θὰ τοὺς ἐπιβάλλουν...
Βέβαια, ὅσο κρατήσει κάτι τέτοιο, γιὰ νὰ μπορῇ νὰ κινεῖται ἡ ἀγορὰ καὶ νὰ μὴν κολλήσῃ τὸ οἰκονομικὸ σύστημα, θὰ ὑπάρχουν κάποιες ἐξαιρέσεις - παραθυράκια γιὰ κάποιες ἀγορὲς (π.χ. αὐτοκίνητο), οἱ ὁποῖες στὴν οὐσία θὰ εἶναι παραχωρήσεις τῶν τραπεζῶν καὶ τῶν πολυεθνικῶν γιὰ χρήση τῶν ἀγαθῶν ἀπὸ τὸν πολίτη καὶ ὄχι κάτι ποὺ θὰ μπορῇ νὰ θεωρηθῇ ὡς πραγματικὴ ἀγοραπωλησία μὲ τὴν κλασικὴ ἔννοια.
Φαίνεται, λοιπόν, ὅτι καὶ ὁ ἐλεγχόμενος καὶ ὑπὸ ρευστοὺς ὅρους, τρόπος παροχῆς καὶ διαχείρισης τοῦ ψηφιακοῦ νομίσματος εἶναι ἕνας ἀκόμα λόγος, γιὰ τὸν ὁποῖο συνηθίζουν στὶς μέρες μας πολλοὺς πολῖτες στὰ ἐπιδόματα καὶ τὸ πάσο.
Δὲν εἶναι πλέον καθόλου κρυφό τὸ ὅτι στὸ τελικὸ στάδιο θέλουν νὰ συγχωνεύσουν τὴ λειτουργία τοῦ ψηφιακοῦ νομίσματος μὲ ἐκείνη τῆς ψηφιακῆς ταυτότητας καὶ νὰ συνενώσουν σὲ αὐτὸ ποὺ θὰ προκύψει ὅλες μαζί τὶς ὑπηρεσίες ποὺ ἀφοροῦν τὶς τηλεπικοινωνίες, τὶς συγκοινωνίες (ἠλεκτρονικὸ εἰσιτήριο, ἔξυπνες πόλεις), τὴν Ὑγεία, τὴν Ἠλεκτρονικὴ Διακυβέρνηση κ.ἄ.
(Δεῖτε τὸ παρακάτω σχεδιάγραμμα).
Σχεδιάγραμμα γιὰ τὶς χρήσεις τῆς ψηφιακὴ ταυτότητας ἀπὸ τὸ ἔγγραφο τοῦ Παγκόσμιου Οἰκονομικοῦ Φόρουμ τοῦ 2018:
Identity in a Digital World A new chapter in the social contract
Δὲ φαίνεται, ὅμως, πολὺ ὕποπτη αὐτὴ ἡ συγκέντρωση ὅλων τῶν ὑπηρεσιῶν καὶ ἡ σύνδεσή τους σὲ μία μόνο ἐφαρμογή;
Ὅταν σοῦ λένε νὰ βάλῃς μαζί τὰ χέρια σου καὶ τὰ πόδια σου, δὲν ὑποψιάζεσαι ὅτι ἴσως μὲ αὐτὸ θέλουν νὰ σὲ δέσουν χειροπόδαρα;
Κάπου ἐκεῖ, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν προσχεδιασμένη «ἐσκεμμένη ἀστοχία» τῶν ψηφιακῶν ταυτοτήτων καὶ καρτῶν, ποὺ ἔχουν τρῦπες ἀσφαλείας καὶ μποροῦν εὔκολα νὰ χαθοῦν ἢ νὰ κλαποῦν ἢ νὰ δημιουργήσουν κάποιοι τρίτοι ἀπὸ αὐτὲς κλώνους τῶν στοιχείων σου, θὰ προτείνουν τὴ χρήση μόνο μιᾶς συσκευῆς (Ἠλεκτρονικὸ τσίπ; Ψηφιακὸ τατουάζ; Κάτι ἄλλο;), ποὺ θὰ πρέπει νὰ μπῇ σὲ κάποιο σημεῖο τοῦ σώματος τοῦ κάθε πολίτη μὲ τὸ πρόσχημα τῆς διευκόλυνσής του καὶ τῆς προστασίας τῆς συσκευῆς ἀπὸ τὴν κλοπή.
Στὴν πραγματικότητα, αὐτὸ θὰ γίνῃ γιὰ νὰ εἶναι σίγουροι ὅτι ἐκεῖνος ποὺ κάνει τὶς συναλλαγὲς εἶναι πράγματι τὸ πρόσωπο, στὸ ὁποῖο ἀνήκουν τὰ ψηφιακὰ χρήματα, ὥστε νὰ μποροῦν νὰ τοῦ ἐπιβάλλουν κυρώσεις, ἀπαγορεύσεις καὶ ὁλικὸ μπλοκάρισμα τῶν συναλλαγῶν του, ὅταν θὰ κρίνεται ἀπὸ αὐτοὺς ὅτι πρέπει νὰ γίνῃ κάτι τέτοιο.
Γιὰ νὰ ἀποτρέψουν, μάλιστα, κάθε ἀπόπειρα ἀφαίρεσης τῆς συσκευῆς ἀπὸ ἄλλους, εἶναι πολὺ πιθανὸ νὰ βάλουν μέσα της ἀνιχνευτὲς ἄλλων παρόμοιων συσκευῶν ποὺ θὰ βρίσκονται γύρω της (μέσῳ τοῦ RFID;), ὥστε οἱ ἀρχὲς νὰ ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ ἐντοπίζουν ἄμεσα τοὺς ἐπίδοξους κλέφτες.
Ὁ μισθὸς ἢ ἡ σύνταξη τοῦ κάθε πολίτη, πάλι, θὰ συνδεθοῦν ἄμεσα μὲ τὴν βαθμολογία ἀξιολόγησής του ἀπὸ τὸ κράτος.
Ἂν ἔχεις καλοὺς βαθμοὺς καὶ καθαρὸ ψηφιακὸ ποινικὸ μητρῶο, θὰ ἔχεις καλὸ μισθὸ ἢ καλὴ σύνταξη, ἄν, ὅμως, ὄχι, ... χμμ, θὰ δοῦν τὸ τί θὰ κάνουν μὲ σένα...
Καὶ ἴσως τότε πρέπει νὰ τύχῃς ἰατρικῆς περίθαλψης καὶ νὰ παίρνῃς καὶ ἐκεῖνα τὰ φάρμακα ποὺ θὰ σοῦ εἶναι τόσο ἀπαραίτητα...
Μιᾶς, ὅμως, καὶ ἀναφέραμε τὸ τελευταῖο, πρέπει νὰ ποῦμε εἶναι πλέον ὁλοφάνερο ὅτι θέλουν νὰ ἐνσωματώσουν κάποια στιγμὴ στὴ συγκεκριμένη συσκευὴ λειτουργίες ποὺ θὰ σχετίζονται μὲ τὴν ὑγεία τοῦ πολίτη, ὅπως εἶναι τὸ ἰατρικὸ ἱστορικὸ (π.χ. ἰατρικὲς ἐξετάσεις, πιστοποιητικὰ ἐμβολιασμῶν) καὶ σὲ πιὸ προχωρημένο στάδιο, ἐφόσον τὸ ἐπιτρέψει καὶ ἡ τεχνολογία, αἰσθητῆρες ποὺ θὰ μετροῦν τὴν ἀρτηριακὴ πίεση, τὴ θερμοκρασία, τὸ σάκχαρο κ.ά., ἀνιχνευτὲς παθογόνων ἰῶν, μικροβίων, τοξινῶν, φαρμάκων κ.ἄ. μέσῳ τῶν ὁποίων θὰ γίνονται ἰατρικὲς ψηφιακὲς ἐνημερώσεις καὶ σὲ περίπτωση ἐκτάκτου περιστατικοῦ, ἀσθένειας, πανδημίας, ἐγκλήματος, μέθης, κ.ο.κ. θὰ εἰδοποιεῖται τὸ ἀσθενοφόρο, ὁ προσωπικὸς γιατρός, ἡ ἀστυνομία, τὰ γραφεῖα τελετῶν, τὸ ἴδιο τὸ σύστημα κ.ά
Καὶ αὐτό, γιατί ὅπως ἔχει ἤδη ἀποδειχθῇ, ὁ εὐαίσθητος χῶρος τῆς ὑγείας παρέχει γερὰ ἐρείσματα γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἐπεμβαίνουν προσχηματικὰ καὶ νὰ περιορίζουν τὶς ἐλευθερίες τῶν πολιτῶν.
Ἢ μήπως ὄχι;
Ἐσεῖς τί λέτε;
Τώρα, εἶναι πολὺ πιθανόν, εἴτε νὰ εἰδοποιοῦνται οἱ ἑταιρεῖες καὶ τὰ καταστήματα γιὰ νὰ μὴ σοῦ δίνουν τὶς τροφὲς καὶ τὰ ποτὰ ποὺ θὰ σοῦ ἔχει ἀπαγορεύσει ὁ γιατρός σου, εἴτε νὰ σοῦ γίνεται προσωπικὴ σύσταση.
Ἂν δὲν τοὺς ἀκούσεις, ὅμως, ψηφιακὸ πρόστιμο καὶ μείωση τῶν βαθμῶν σου!
Γιὰ τὸ καλὸ τῆς ὑγείας σου πάντα... Ἔτσι δὲν εἶναι;
Βέβαια, καὶ γιὰ νὰ μὴν δίνῃ τὸ κράτος καὶ οἱ ἀσφαλιστικὲς μεγάλα ποσὰ ποὺ θὰ ἔχεις ἀρρωστήσει ἀπὸ τὸν κακὸ τρόπο ζωῆς σου.
Τὸ ὁποιοδήποτε, πάλι, νόσημα ἤ/καὶ συμβὰν ἤ/καὶ φάρμακο στὸ ἰατρικὸ ἱστορικό σου, μπορεῖ νὰ ἀποτρέπῃ τὶς ἐπιχειρήσεις καὶ τὶς ἑταιρεῖες νὰ σὲ προσλαμβάνουν, ὅταν ἐσὺ θὰ τοὺς ζητᾶς ἐργασία ἢ νὰ μεγαλώνῃ τὸ ψηφιακὸ ποσὸ ποὺ θὰ πρέπει νὰ δίνῃς στὶς ἀσφαλιστικές σου ἑταιρεῖες...
Φανταστεῖτε τώρα τὸ τί θὰ γίνῃ ἂν θελήσουν κάποια στιγμὴ νὰ ἐνσωματώσουν μέσα της καὶ μετρητὲς τῆς ποσότητας τοῦ ἀλκοόλ, τῶν φαρμάκων, τῶν ναρκωτικῶν κ.ἄ. ποὺ θὰ ἔχει κάποιος στὸ αἷμα του ἢ τῆς ταχύτητας κίνησής του κ.ἄ. καὶ τὸ συνδέσουν ὅλο αὐτὸ ἄμεσα μὲ τὸ ποινικὸ κομμάτι.
Σὲ κάθε ὑπέρβαση τοῦ ὁρίου ταχύτητας ἢ σὲ κάθε παράνομη προσπέραση, ντριιιν, ἡ ἀπώλεια βαθμῶν τοῦ πολίτη καὶ τὸ πρόστιμο σὲ πραγματικὸ χρόνο...
Ἂς μὴν περιγράψουμε, ὅμως, καλύτερα τὸ τί θὰ συμβῇ, ἐὰν θελήσουν μέσῳ αὐτῆς τῆς συσκευῆς νὰ ἐλέγξουν ἤ/καὶ νὰ περιορίσουν τὸν ἀριθμὸ τῶν γεννήσεων ἤ/καὶ τὴ μετάδοση τῶν σεξουαλικῶς μεταδιδομένων νοσημάτων...
Καὶ πόσα ἄλλα...
Τὸ μόνο σίγουρο εἶναι, μὲ βάση ὅλα αὐτὰ ποὺ εἴπαμε παραπάνω, ὅτι ἐὰν δὲν διαθέτεις τὴ συσκευὴ αὐτή, δὲν θὰ μπορῇς νὰ ἀγοράσῃς καὶ νὰ πουλήσῃς τίποτα.
Μάλιστα, ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ μετά, ποὺ θὰ ἔχεις ξεπεράσει τὸ μέγιστο ἐπιτρεπόμενο ὅριο ψηφιακῆς ὀφειλῆς καὶ δὲ θὰ δέχεσαι τὸ ἠλεκτρονικό τους σύστημα γιὰ νὰ μπορεῖς νὰ ἐξοφλήσῃς μὲ ψηφιακὸ χρῆμα τὸν ΕΝΦΙΑ, τὴν ἀσφάλεια τοῦ σπιτιοῦ, τοῦ αὐτοκινήτου κ.ἄ., τοὺς διάφορους φόρους, δάνεια κ.ἄ., θὰ σοῦ παίρνουν σχεδὸν κάθε εἴδους ἰδιοκτησία σου (ἂν σοῦ ἐπιτρέψουν νὰ κρατήσῃς τὰ ροῦχα σου, θὰ τὸ λὲς ἀπὸ πάνω καὶ φιλανθρωπία τους) καὶ θὰ σὲ πετᾶνε τελείως ἄπορο καὶ δακτυλοδεικτούμενο στὸ δρόμο ...
Τώρα, τὸ τί θὰ σοῦ ἐπιτρέπεται μὲ συγκεκριμένους νόμους νὰ τρῶς καὶ νὰ πίνῃς ἀπὸ ὅ,τι θὰ ἔχει ἀπομείνει στὴ φύση, εἶναι ἕνα ἄλλο μεγάλο ζήτημα...
Γιατί καὶ ὁ ἀπόλυτος ἔλεγχος τῆς τροφῆς καὶ τοῦ πόσιμου νεροῦ θὰ περάσῃ στὰ χέρια τους...
Τὸ θέμα ποὺ τίθεται ἐδῶ, εἶναι τὸ πῶς μποροῦν νὰ γίνουν ὅλα αὐτὰ ἀποδεκτὰ σὲ παγκόσμια κλίμακα.
Μπορεῖ τὸ σύστημα νὰ πείσῃ τοὺς πάντες;
Μπορεῖ νὰ πείσῃ ἀκόμα καὶ ἐκείνους ποὺ βγάζουν «μαῦρα» χρήματα μὲ παρανομίες;
Μπορεῖ νὰ πείσῃ π.χ. τοὺς ἐμπόρους ναρκωτικῶν νὰ παραδώσουν ὅλο τὸ παράνομο χρῆμα τους καὶ νὰ πάρουν τὸ ψηφιακό;
Μᾶλλον, μὲ τὴν καμία ...
Γιατί ἀπ᾿ ὅ,τι ξέρουμε οἱ συγκεκριμένοι ἄνθρωποι, ὄχι μόνο δὲν εἶναι χαζοί, ἀλλὰ ἀντίθετα γνωρίζουν πολὺ καλὰ (δυστυχῶς μόνο) τὸ οἰκονομικὸ συμφέρον τους καὶ συνεπῶς τὴν ἀξία καὶ τὴ δύναμη τοῦ ρευστοῦ χρήματος.
Παρ᾿ ὅλο ποὺ τὸ ἴδιο τὸ σύστημα, τὸ ὁποῖο βρίσκεται πάνω ἀπὸ τὰ κράτη καὶ κρύβεται πίσω ἀπὸ τὶς πιὸ πολλὲς παράνομες δραστηριότητες σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο, ὅπως εἶναι, γιὰ παράδειγμα, ἡ διακίνηση ὅπλων καὶ ναρκωτικῶν ἢ τοὐλάχιστον τὶς ἀφήνει ἐσκεμμένα νὰ ὑπάρχουν κάτω ἀπὸ τὸν ἔλεγχό του, εἶναι τὸ πρῶτο ποὺ θὰ τρέξῃ νὰ τὶς προστατέψῃ στὸ παρασκήνιο μὲ κατάλληλες ἐνέργειες, αὐτὸ δὲ θὰ μπορέσῃ νὰ πετύχῃ καθολικὴ ἀποδοχὴ τοῦ ψηφιακοῦ χρήματος λόγῳ τῶν προσωπικῶν συμφερόντων καὶ τῆς κοινῆς λογικῆς.
Ἀκόμα καὶ ἂν ἡ μετάβαση ἀπὸ τὴ μία μορφὴ στὴν ἄλλη γίνει σὲ κάποιο βαθμὸ (τοὐλάχιστον στὴν ἀρχὴ) μὲ μεγάλα κίνητρα, ἀπαλλαγές, ποινὲς κ.ἄ.
Γι᾿ αὐτὸν τὸν λόγο χρειάζεται μὲ κάποιο καθολικὸ καὶ πιὸ ἄμεσο τρόπο νὰ ἀχρηστευθῇ ἡ ἀξία τῶν χρημάτων ποὺ διαθέτει ὁ καθένας στὴν ἄκρη, ὥστε νὰ μὴν ἔχουν οἱ ἄνθρωποι ἄλλη ἐπιλογὴ καὶ ἔτσι νὰ στραφοῦν ἀποκλειστικὰ στὸ ψηφιακὸ χρῆμα.
Πῶς μπορεῖ νὰ γίνει αὐτό;
Ἂν καὶ δὲν εἴμαστε σὲ θέση νὰ γνωρίζουμε ἀπόλυτα τὸ πῶς, ἀκούγεται ὅτι στὸ τελικὸ στάδιο θὰ προσπαθήσουν νὰ πετύχουν κάτι τέτοιο μὲ τὸν τεράστιο πληθωρισμὸ ποὺ θὰ προκύψῃ μετὰ ἀπὸ τὴν αἰφνίδια κατάρρευση τῆς παγκόσμιας οἰκονομίας καὶ τὸν παγκόσμιο πόλεμο, ἴσως, σὲ συνδυασμὸ μὲ μία νέα πανδημία ἤ/καὶ μὲ μιὰ ἄλλης μορφῆς ἀπειλὴ ἢ καταστροφή.
Γιατί αὐτὰ εἶναι τὰ πιὸ χρήσιμα ἐργαλεῖα τους γιὰ νὰ ἔρθῃ ἡ τάξη ἀπὸ τὸ χάος ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν μετὰ ἀπὸ ἐκεῖνα.
Γιατί σύνθημά τους εἶναι καὶ τὸ γνωστὸ «τάξη ἀπὸ τὸ χάος» (ordo ab chao)...
Τὸ χάος ποὺ οἱ ἴδιοι θὰ προκαλέσουν ἐσκεμμένα γιὰ νὰ φέρουν στὴ συνέχεια τὴν πολυπόθητη, ἐδῶ καὶ αἰῶνες, γιὰ ἐκείνους, Τάξη τους...
Μέσα στὴν ἀπόλυτη σύγχυση καὶ τὴν ἀπελπισία τοῦ κόσμου, οἱ ἄνθρωποι τοῦ συστήματος θὰ περιμένουν στὴ γωνία μὲ τὴν προπαγανδιστικὴ ἀπόχη τους, τοὺς ἐξαθλιωμένους, ἀπηυδισμένους, φοβισμένους καὶ πεινασμένους πολῖτες τῶν κρατῶν, ποὺ θὰ ψάχνουν γιὰ τάξη, ἀσφάλεια, εἰρήνη, τροφή, ὑγεία, δικαιοσύνη, ἰσότητα κ.ἄ., γιὰ νὰ τοὺς δώσουν μιὰ δική τους ... τελικὴ λύση.
Τότε, ἀκριβῶς, ἀκούγεται ὅτι θὰ ἐμφανίσουν ἕνα νέο χαρισματοῦχο ἡγέτη - σωτῆρα, ὁ ὁποῖος θὰ ἡγηθῇ ἑνὸς κινήματος γιὰ νὰ παρουσιάση τὸ νέο τέλειο σύστημά τους ποὺ θὰ εὐαγγελίζεται τὴν ἀπόλυτη ἰσότητα τῶν πολιτῶν καὶ τὴν δικαιοσύνη σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο.
(Ἔχετε σίγουρα ἀντίρρηση στὸ ὅτι ὄντως παρουσιάζουν ξαφνικὰ «φυτευτοὺς» ἡγέτες - σωτῆρες; Τί λέτε;)
Ἐκεῖνος θὰ προσπαθήσῃ νὰ ἑνώσῃ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα σὲ αὐτὸν τὸν σκοπὸ καὶ θὰ ὑπόσχεται ὅτι θὰ δώσῃ στοὺς ἀνθρώπους ὅλα ὅσα ζητᾶ ὁ καθένας τους.
(Πραγματικά, νομίζω ὅτι τὸ χειρότερο καὶ τὸ πιὸ ἐπικίνδυνο γιὰ ἐμᾶς, τὸ ὁποῖο πρέπει ὄντως νὰ φοβόμαστε περισσότερο ἀπ᾿ ὅλα, δὲν εἶναι ἡ οἰκονομικὴ κρίση, ἡ πεῖνα, ἡ ἐξαθλίωση, ὁ παγκόσμιος πόλεμος κ.ἄ. ποὺ ἐπίτηδες θὰ προκαλέσουν γιὰ νὰ φέρουν τὸ χάος, ἀλλὰ οἱ σωτῆρες - καλοὶ ἀστυνομικοὶ καὶ τὸ σύστημα - σανίδα σωτηρίας ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν γιὰ νὰ φέρουν τὴν τάξη... )
Καὶ ἐκεῖ θὰ ἀναλάβουν, ὅπως πάντα, τὰ προσκείμενα στὸ σύστημα, μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης καὶ οἱ πράκτορές του, ποὺ ὡς συνήθως θὰ ἔχουν διεισδύσει ἀπὸ πρὶν σὲ ἰδεολογικές, θρησκευτικὲς κ.ἄ. ὁμάδες1.
Οἱ συγκεκριμένοι πράκτορες, μὲ τὴ σειρά τους, μὲ κατάλληλες νέες ἰδέες καὶ συνθήματα, θὰ διαφημίζουν τὸ νέο σύστημα ὡς τὴν ἀπόλυτη καὶ ἐξαιρετικῆς εὐφυΐας λύση, ὠθῶντας μὲ τὸν τρόπο τους τὸν κόσμο νὰ μπῇ στὸ «μαντρί» του.
Τότε, ὅλες ἀνεξαιρέτως οἱ ἰδεολογίες, θὰ τρέξουν νὰ τὸ ἀποδεχτοῦν μὲ χαρά, γιατί ὅλες τους ἀναζητοῦν τὸ τέλειο οἰκονομικό, κοινωνικὸ κ.ἄ. σύστημα ἐπὶ τῆς γῆς.
Ἤδη στὶς μέρες μας βλέπουμε ὅτι ὅλες τους ἔχουν ὑποταχθεῖ στὴν πολιτική, καὶ ὄχι μόνο, ὀρθότητα τῆς ἐποχῆς καὶ ἔχουν εὐθυγραμμιστεῖ σὲ πάρα πολὺ μεγάλο βαθμὸ μὲ τοὺς τελικοὺς σκοποὺς τοῦ συστήματος...
Τὸ ἴδιο θὰ συμβῇ καὶ μὲ ἕνα πάρα πολὺ μεγάλο μέρος τοῦ κόσμου, ποὺ θὰ νομίζῃ ὅτι γίνεται ὅ,τι γίνεται, εἴτε γιὰ τὸ καλό του, εἴτε γιὰ νὰ ἐξυπηρετηθῇ ἐκεῖνο ποὺ πιστεύει καὶ ὑποστηρίζει.
Καὶ ἀποτελεῖ πραγματικὰ μεγάλο στοίχημα γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ συστήματος νὰ σὲ πείσουν, ἀπὸ τὴν μία, πὼς ἂν καθίσεις νὰ σὲ γδάρουν, αὐτὸ θὰ εἶναι γιὰ τὸ καλό σου, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη, πὼς ἂν δεχτεῖς νὰ κάνῃς κάθε τί ποὺ θέλουν, αὐτὸ θὰ ἐξυπηρετήσῃ ἐκεῖνο ποὺ ἐσὺ πιστεύεις (π.χ. τὸν Χριστιανισμό, τὴν ἰδεολογία, τὴ θρησκεία κ.ά.)
Μᾶλλον, θὰ λέγαμε ὅτι τὸ διασκεδάζουν κιόλας κάθε φορὰ ποὺ σὲ ἐξαπατοῦν μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο.
Στὴν πραγματικότητα, ὅμως, ὄχι μόνο θὰ πετύχουν νὰ σοῦ δίνουν μόνο ψηφιακὸ χρηματικὸ συσσίτιο ἀπὸ ἕνα μεγάλο μέρος τῆς περιουσίας σου ποὺ θὰ σοῦ ἔχουν ἤδη κλέψει σὲ βάθος χρόνου, ἀλλὰ θὰ σὲ κάνουν καὶ ἀπὸ πάνω νὰ τοὺς ἐκφράζεις ἐγκάρδιες εὐχαριστίες καὶ νὰ τοὺς χειροκροτεῖς ὡς δίκαιους σωτῆρες καὶ σοφοὺς κοινωνικοὺς μεταρρυθμιστὲς ποὺ ἔφεραν τὴν εἰρήνη, τὴν τάξη, τὴν ἀσφάλεια, τὴν πραγματικὴ δικαιοσύνη καὶ ἰσότητα πάνω στὴ γῆ.
Τότε, μᾶλλον, θὰ προτείνουν καὶ τὴν δημιουργία τῆς συσκευῆς, ποὺ ἀναφέραμε παραπάνω, ἡ ὁποία θὰ συμπεριλαμβάνει ταυτότητα, σύστημα ἀξιολόγησης τοῦ πολίτη, ψηφιακὸ πορτοφόλι, ἰατρικὸ φάκελο, διάφορους αἰσθητῆρες, σύστημα ἀναγνώρισης ἄλλων κοντινῶν τέτοιων συσκευῶν γιὰ προστασία ἀπὸ τὴν κλοπὴ κ.ἄ. καὶ θὰ ζητήσουν ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τοῦ κόσμου νὰ μπῇ σὲ κάποιο σημεῖο τοῦ σώματός τους.
Μέσα στὸ ψηφιακό της πορτοφόλι θὰ μπορῇ νὰ μπαίνῃ ἀνὰ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα, συγκεκριμένη ποσότητα ψηφιακοῦ χρήματος σὲ κάθε πολίτη, ποὺ θὰ εἶναι ἀνάλογη μὲ τὴν προσωπική του ἐργασία, τὴν ἡλικία του, τὴν κατάσταση τῆς ὑγείας του καὶ φυσικὰ τοὺς βαθμοὺς ἀξιολόγησης ποὺ θὰ παίρνῃ ἀπὸ τὸ σύστημα γιὰ τὸ κατὰ πόσο καλὸς πολίτης θὰ εἶναι.
Ἔτσι, θὰ σοῦ δίνουν κίνητρα γιὰ νὰ δουλεύῃς μὲ προθυμία γιὰ σένα τὸν ἴδιο καὶ τὴν οἰκογένειά σου, γιὰ τὴν τάξη καὶ τὴν ἀσφάλεια, γιὰ τὴν ὁμαλὴ λειτουργία τῆς ἀγορᾶς καὶ γενικά, γιὰ τὸ ἴδιο τὸ σύστημα.
Τότε ἀρκετοὶ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ὑπηρέτησαν πιστὰ τὸ παρὸν σύστημα (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ἐπιστήμονες, καλλιτέχνες κ.ἄ.) θὰ κατηγορηθοῦν ὡς ὑπαίτιοι γιὰ τὰ κακὰ καὶ τὶς ἀδικίες τοῦ κόσμου καὶ θὰ τιμωρηθοῦν ἐπιδεικτικὰ γιὰ νὰ φανῇ ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ἀκεραιότητα τοῦ νέου συστήματος καὶ νὰ ἱκανοποιηθῇ τὸ περὶ δικαίου αἴσθημα τοῦ μεγάλου πλήθους.
Γιατί τὸ παρὸν σύστημα καὶ οἱ ὑπηρέτες του μοιάζουν μὲ τὴν χρήσιμη σκαλωσιὰ ποὺ βάζουν οἱ οἰκοδόμοι γύρω ἀπὸ τὸ κτίριο ποὺ χτίζουν γιὰ νὰ μποροῦν νὰ δουλέψουν ἢ μὲ τὸ χῶμα ποὺ οἱ γλύπτες στὴν ἀρχαιότητα ἔπρεπε νὰ προσθέτουν γύρω ἀπὸ τὸ ἄγαλμα ποὺ σκάλιζαν, ὅταν ὁλοκλήρωναν τὴν ἐργασία τους μὲ τὰ χαμηλότερα τμήματά του, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ δουλεύουν ἀκόμα ψηλότερα, πατῶντας πάνω σὲ αὐτὸ τὸ χῶμα.
Κάποια στιγμή, ὅμως, ὅταν πλέον ὁλοκληρωθοῦν οἱ ἐργασίες, ἡ σκαλωσιὰ εἶναι περιττὴ καὶ πρέπει νὰ ἀφαιρεθῇ γιὰ νὰ μείνῃ μόνο τὸ κτίριο, ὅπως ἔπρεπε νὰ φύγῃ καὶ τὸ χῶμα γύρω ἀπὸ τὸ ἄγαλμα, ὥστε νὰ μπορῇ ἐκεῖνο νὰ ἀποκαλυφθη στὸν κόσμο.
Ἔτσι, ἀκριβῶς, θὰ γίνει καὶ τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ ἔχουμε τὰ «ἀποκαλυπτήρια» τοῦ τελικοῦ συστήματός τους.
Θὰ γκρεμίσουν τὴν σκαλωσιά του ἢ ἂν τὸ θέλετε διαφορετικά, θὰ πετάξουν τὸ χῶμα ποὺ ὑπάρχει γύρω του, τὰ ὁποῖα δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο ἀπὸ ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ παλαιότερου προδρομικοῦ συστήματός τους καὶ τῶν συνεργατῶν τους, ποὺ θὰ θεωρηθοῦν οἱ φταῖχτες γιὰ τὶς καταστροφὲς καὶ τὰ δεινὰ τοῦ κόσμου.
Γι᾿ αὐτό, ὅσοι ὑπηρετοῦν μὲ πολὺ προθυμία τὸ τωρινὸ σύστημα ὄντας σὲ κατάλληλα πόστα καὶ τοῦ χτυποῦν συγκαταβατικὰ προσοχὲς καὶ παλαμάκια, μήπως πρέπει νὰ ἀναρωτηθοῦν στὰ πολὺ σοβαρὰ γιὰ τὸ ἂν ὑπάρχει περίπτωση νὰ φανοῦν οἱ ἴδιοι κάποια στιγμὴ οἱ πιὸ τραγικὲς ἀποδιοπομπαῖες φιγοῦρες τοῦ τελικοῦ συστήματος;
Γιατί, ἴσως, τοὺς προορίζουν γιὰ «τροφὴ» τοῦ ὄχλου, ὅταν ἀρχίσει νὰ καταρρέῃ τὸ παλιὸ σύστημα καὶ νὰ ἀνατέλλῃ τὸ νέο, παρ᾿ ὅλο ποὺ τώρα τοὺς στηρίζουν καὶ τοὺς προβάλλουν διαρκῶς, μὲ τὴν βοήθεια τῶν πανούργων ἐπιτελείων τους, ὡς σοφοὺς καὶ σπουδαίους ἡγέτες, πολιτικούς, δημοσιογράφους, ἐπιστήμονες, καλλιτέχνες κ.ἄ. ...
[1] Ὅπως, γιὰ παράδειγμα, ἔβαλαν μέσα σὲ συγκεκριμένες ἰδεολογικὲς ὁμάδες τοὺς δικούς τους πράκτορες γιὰ νὰ προωθήσουν ἰδέες ὑπὲρ τῆς μετανάστευσης, μὲ στόχο νὰ καταστρέψουν ἐκ τῶν ἔσω τὴ δύναμη τῶν ὁμάδων αὐτῶν.
Καὶ αὐτό, ἀφ᾿ ἑνὸς κάνοντας τὸ μεροκάματο πιὸ φθηνὸ καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου μετατρέποντας τὴν ἴδια τὴν ἐργατικὴ τάξη σὲ ἕνα ἑτερόκλητο σύνολο ποὺ τὰ μέλη του νὰ μὴν μποροῦν νὰ συνεννοηθοῦν καὶ νὰ συνεργαστοῦν μεταξύ τους, πρᾶγμα ποὺ ἔγινε καὶ ἀκόμα γίνεται στὴν πράξη.
Καὶ εἶναι πραγματικὰ τραγικὸ νὰ βλέπῃς νὰ παπαγαλίζουν μὲ καμάρι ὡς δική τους ἰδεολογία, ξένα στοιχεῖα ποὺ μπῆκαν ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς ἰδεολογικοὺς ἀντιπάλους τους ἐκ τῶν ὑστέρων μέσα της, μὲ σκοπὸ νὰ βλάψουν τὴ δύναμή τους, χωρὶς νὰ καταλαβαίνουν ὅτι μὲ αὐτὸ ἔβγαλαν καὶ ἀκόμα βγάζουν μόνοι τους τὰ μάτια τους, ὑπηρετῶντας, παράλληλα, καὶ οἱ ἴδιοι μὲ ζῆλο στοὺς βασικούς του στόχους ἐκεῖνο τὸ σύστημα, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἀπεχθάνονται καὶ πολεμοῦν...
Γιατί δὲν ἀκοῦν οὔτε ἐκεῖνον ποὺ θεωροῦν αὐθεντία τους, δηλαδὴ τὸν ἴδιο τὸν Κὰρλ Μάρξ, ὁ ὁποῖος τοὺς προειδοποιοῦσε ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ του γιὰ τοὺς πιθανοὺς κινδύνους γιὰ τὴν ἐργατικὴ τάξη ποὺ θὰ προέκυπταν ἀπὸ τὴ μετανάστευση, τοὐλάχιστον, μὲ τὴ μορφὴ ποὺ εἶχε αὐτὴ τότε...
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ