Πορφυρίτης: «Εἴμαστε πολλοί, γινόμαστε περισσότεροι καί τό ξέρουν. Αὐτό φοβοῦνται!»
Γράφει ὁ Πορφυρίτης
Προσπάθησα μέ μεγάλη ὑπομονή νά ἀκούσω τήν περιβόητη ἐκπομπή περί Ἀντι-οἰκουμενισμοῦ τοῦ διαδικτυακοῦ τόπου «Ἀπαρχή». Παρουσιαστής ἕνας νεαρός ρασοφόρος, ὁ ὁποῖος ὅπως προλέγει, μᾶλλον εἶναι ὁ πρῶτος πού θά ρίξει «φῶς σέ σημεῖα πού κανείς μέχρι σήμερα δέν ἔθιξε»[1]. Καί ὅπως θά ἀντιληφθοῦμε ἀμέσως, τό φῶς εἶναι τόσο ἐκτυφλωτικό πού μᾶλλον θά ξεπερνᾶ «τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον»[2]! Ὁ ἴδιος συνεχίζοντας, ὑποστηρίζει ὅτι «ἡ θεωρία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἦρθε στό προσκήνιο ὄχι ἀπό κάποιους ὑποστηρικτές της, ἄν ὑπῆρξαν ποτέ καί πράγματι κάποιοι ὑποστηρικτές της, ἀλλά ἀπό τούς ἴδιους τούς πολέμιούς της. Τό ἐρώτημα πού γεννᾶται ἀμέσως, εἶναι τό πῶς, μέ ποιά ἀφορμή ξεκίνησαν κάποιοι νά ἀντιτάσσονται σέ κάτι πού δέν εἶχε δεῖ ποτέ κανείς»[3]…!!! Ἀλλόκοτα πράγματα!
Παύση γιά συλλογισμούς: Εἶναι δηλαδή ὅπως οἱ Ἄθεοι; Πιστεύουν καί διαδίδουν μέ τό κίνημά τους, ὅτι δέν ὑπάρχει Θεός. Ἀλλά ὁ Θεός ὅμως ἀποδεδειγμένα ΥΠΑΡΧΕΙ, καί αὐτούς πού πιστεύουν σέ τέτοιες ἀνοησίες τούς ὀνομάζει ἄφρονες[4]. Ὑπάρχουν ἐπίσης, αὐτοί πού πιστεύουν ὅτι δέν ὑπάρχει ὁ διάβολος. Ὁ διάβολος ὅμως, εἶναι σαφέστατο καί ἀπό τήν Ἁγία Γραφή ἀλλά καί ἀπό τήν Ἱερά Παράδοση, ὅτι εἶναι ὑπαρκτό πρόσωπο. Ὅσοι δέν τό πιστεύουν αὐτό, εἶναι ἁπλῶς, θύματά του… Πῶς λοιπόν, πολεμοῦν, τόσοι πολλοί Ἅγιοι κάτι πού δέν ὑπάρχει;
Κατέβαλα, πράγματι, μεγάλες δυνάμεις γιά νά παρακολουθήσω ἤρεμα μέχρι τέλους τήν 10λεπτη αὐτή ἐναγώνια καί ἀρρωστημένη προσπάθεια – προπαγάνδα τοῦ ἀνάποδου διαβολικοῦ κόσμου, πού θέλει νά μᾶς παρουσιάσει ὅτι τελικά ἡ γῆ εἶναι ἐπίπεδη! Πόσο κορόϊδα μᾶς περνᾶνε…!!! «Τό παράδοξο σέ ὅλα αὐτά εἶναι ὅτι τό ζήτημα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει μία παγκόσμια καινοτομία· εἶναι ἡ μοναδική περίπτωση κινήματος πού ἐμφανίστηκε πρῶτα τό ἀντικίνημά του καί μετά τό ἴδιο τό κίνημα. Οὐσιαστικά θά λέγαμε ὅτι ὁ ἀντιοικουμενισμός ἐφηῦρε τόν ἴδιο τόν Οἰκουμενισμό»[5]. Μοῦ θυμίζει τήν προσπάθεια διάψευσης μιᾶς ἄλλης ἀνθελληνικῆς ρήσης: «Ὁ ἑλληνικός λαός εἶναι δυσκολοκυβέρνητος καί γι’ αὐτό πρέπει νά τόν πλήξουμε βαθιά στίς πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ἴσως συνετισθεῖ. Ἐννοῶ, δηλαδή, νά πλήξουμε τή γλῶσσα, τή θρησκεία, τά πνευματικά καί ἱστορικά του ἀποθέματα…»[6]. Ρήση στό πλαίσιο σχεδιασμοῦ καταστροφῆς τῆς Πατρίδας μας, πού οὐσιαστικά, ἐν πολλοῖς ἔχει πραγματοποιηθεῖ. Τό βιώνουμε ἤδη ὀδυνηρῶς καί αὐτό μόνο οἱ κοιμώμενοι (προσωρινῶς ἤ αἰωνίως), μποροῦν νά τό ἀρνηθοῦν. Εἶναι δέ, ἄρρηκτα συνδεδεμένη μέ τό διαπραγματευθέν θέμα τοῦ ρασοφόρου. Τί κρίμα! Πόσο πωρωμένες καί τυφλωμένες καρδιές! Ἐρεβώδεις φωστῆρες! Δέν μελέτησαν τήν Ἁγία Γραφή; Τούς Πατέρες; Δέν τό βλέπουν δύο χιλιετίες τώρα νά συμβαίνει καί ξανακάνουν τό ἴδιο; Τολμοῦν καί πολεμοῦν τήν Ἐκκλησία; Ἀλλά, θά λέγαμε μέ τή χρυσοφόρα γλῶσσα τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου, εὐτυχῶς «δέν κυβερνοῦν τίς Ἐκκλησίες[7] του ἄνθρωποι, ἀλλ’ αὐτός εἶναι ἐκεῖνος πού ποιμαίνει παντοῦ ὅλους ἐκείνους πού πιστεύουν σ’ αὐτόν, … ὁ Θεός εἶναι ἐκεῖνος πού καθοδηγεῖ παντοῦ τίς Ἐκκλησίες, καί ὅτι δέν εἶναι δυνατό ποτέ νά βγεῖ νικητής ἐκεῖνος πού πολεμεῖ τό Θεό»[8].
«Τό σχέδιο ὅμως τοῦ διαβόλου», ἐπιμένει ὁ ὁμιλητής, «σύμφωνα μέ ἐκείνους, εἶναι νά διαλύσει τήν Ἐκκλησία μέ αὐτήν τήν παναίρεση, κάνοντάς μας νά πιστεύουμε πώς εἴμαστε ὅλοι τό ἴδιο. Μιλᾶμε οὐσιαστικά γιά μία ὀργανωμένη προπαγάνδα ἡ ὁποία ἔχει πείσει καί συνεχίζει νά πείθει χιλιάδες κόσμου πώς ὑπάρχει ἕνα πρόβλημα τό ὁποῖο δέν ὑφίσταται κἄν. Ἀληθινά παραλογισμός»[9]. Εἶναι ἐμφανῆς ἡ ἐνόχληση τῶν παναιρετικῶν οἰκουμενιστῶν, καθότι πλησιάζει ὁ ἐπιθανάτιος ρόγχος τῆς παναιρέσεως. Πλησιάζει, ἐνδεχομένως τό ἐρχόμενο Πάσχα, ἡ τελική τους πτώση! Εἴμαστε πολλοί, γινόμαστε περισσότεροι καί τό ξέρουν. Αὐτό φοβοῦνται! Προσδεμένοι ὑπό τό ἅρμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καταβάλουν χρόνιες προσπάθειες γιά τή βύθιση τῆς νοητῆς Νηός. Ταλαίπωροι ἄνθρωποι! «Βυθίζεται» ἡ Ἐκκλησία; Δέν ἐννόησαν ἀκόμη, ὅτι μέχρι τώρα (ἀλλά καί εἰς τόν αἰῶνα), ἡ θύελλα τῶν αἱρέσεων «δέν διέλυσε τό πλοῖο, ἀλλά τό πλοῖο διέλυσε τή θύελλα»[10]; «Γιατί οἱ ἀδιάκοποι διωγμοί ὄχι μόνο δέν καταπόντισαν τήν Ἐκκλησία, ἀλλά καί διαλύθηκαν ἀπό τήν Ἐκκλησία. Πῶς καί μέ ποιό τρόπο καί ἀπό ποῦ; Ἀπό τήν ἀπόφαση ἐκείνη πού λέγει, ‘‘οἱ πύλες τοῦ ἅδη δέ θά τήν κατανικήσουν’’»[11].
Καί ἡ διαβολολογία καλά κρατεῖ: «Ὁ διάβολος ἔπεισε τούς πιστούς γιά κάτι τό ὁποῖο δέν ὑπάρχει ὥστε νά διασφαλίσει ὅτι δέν θά ἑνωθοῦν ποτέ μεταξύ τους, ἀλλά καί ὅσοι εἶναι ἑνωμένοι μεταξύ τους, νά πάψουν νά εἶναι». «Αὐτό εἶναι τό ἔργο τοῦ διαβόλου» καί ὄχι ὀρθόδοξου ρασοφόρου, θά ἀπαντοῦσε ὁ Φωστήρ τῆς τρισηλίου Θεότητος, στόν ὁμιλητή πού ἀντιστρέφει τήν πραγματικότητα, «τό νά συγχέει καί νά ἀντιστρέφει τά πάντα καί νά διασαλεύει καί νά μετακινεῖ τά ὅρια πού ἀπό τήν ἀρχή τέθηκαν…»[12]. Πλήρης διαστροφή τῆς πραγματικότητος καθώς καί τῆς διδασκαλίας Συνόδων καί Πατέρων γιά τόν Οἰκουμενισμό. Μόνο διαβολεῖς διαβάλλουν τόν διάβολο! Θά τούς παρουσιαστεῖ ὁ ἴδιος καί θά τούς πεῖ: «Λέτε Ψέματα· δέν σκέφτηκα ἐγώ τέτοια πράγματα»! Γιά τό ποίμνιο τῆς Μητροπόλεως Περιστερίου πού «ἔπαψε νά εἶναι ἑνωμένο» ἐξαιτίας τοῦ Δεσπότη πού ξηλώνει τήν Ἱερά Παράδοση, τί ἔχει νά πεῖ ὁ πολλά ὑποσχόμενος νέος;
Καί συνεχίζουμε μέ τόν … διάβολο: «…ἀλλά ποῦ νά καταλάβουν οἱ ἀκραῖοι θεματοφύλακες τῆς πίστης πώς εἶναι πιόνια τοῦ διαβόλου, ἀμφισβητώντας ἐπισκόπους καί συνόδους. Μ’ αὐτόν τόν τρόπο βλασφημοῦν κατά τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Παναγίου Πνεύματος…». Προφανῶς, «πιόνι τοῦ διαβόλου» θά θεωρεῖ ὁ ὁμιλητής καί τόν ὅσιο Φιλόθεο Ζερβάκο, ἕναν ἀπό τούς ἀντιοικουμενιστές ἁγίους, ὁ ὁποῖος «ἀπαντώντας στόν ἐπίσκοπό του πού τοῦ συνιστοῦσε ὑπακοή, ἔγραψε: ‘‘Ἐάν ὅμως αὐτήν τήν γνώμην ἠκολούθουν πάντες οἱ Χριστιανοί κατά γράμμα, νά ἀκολουθοῦν δηλαδή τούς ἐπισκόπους εἰς πάντα· ἀλλοίμονον τότε, οὔτε Ὀρθοδοξία, οὔτε Ἐκκλησία, οὔτε Ὀρθόδοξος Χριστιανός θά ὑπῆρχε σήμερον. Ἐάν οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ἠκολούθουν τούς πατριάρχας καί ἐπισκόπους, Ἀπολιναρίους, Μακεδονίους, Εὐτυχέας, Διοσκόρους, Σαβελλιο-Σεβήρους, Εὐσεβίους καί μυρίους ἄλλους, καί ἐδέχοντο καί ἠσπάζοντο τά φρονήματά των, ποῦ τότε Ὀρθοδοξία; Ποῦ Χριστιανός εὐσεβής καί Ὀρθόδοξος;’’»[13].
Σύμφωνα μέ τούς παραπάνω συλλογισμούς καί δεδομένα σέ ἕνα θά μπορούσαμε νά συμφωνήσουμε. Στό ὅτι «…στήν προσπάθειά του αὐτή ὁ διάβολος εἶχε ἄξιους συνεργάτες καί μαθητές. Καί μάλιστα οἱ μαθητές αὐτοί ξεπέρασαν ἀκόμα καί τόν δάσκαλό τους…»[14]. Τέτοιες πονηρο-σοφιστεῖες εἶναι ἀκραιφνῶς δημιουργήματα τοῦ κοσμοκράτορα δασκάλου. Δέν εἶναι δυνατόν, ὁ ὁμιλητής νά προσπαθεῖ ἀναισχύντως νά μᾶς πείσει ὅτι ὁ ἥλιος ἀνατέλλει ἀπό τή δύση. Τέτοιες διδασκαλίες, δέν ὑπάρχουν, παρά μόνο στή σφαῖρα τῆς ἀρρωστημένης φαντασίας πού κινεῖται ὁ «μεγάλος» δάσκαλός των. Μήπως τελικῶς, αὐτός ὁ νέος φωστῆρας, εἶναι φανταστικός; Μήπως δέν ὑπάρχει; Μήπως πρόκειται περί παγκοσμίου κενοτομίας; Μήπως εἶναι ἡ μοναδική περίπτωση ἀνυπόστατου προπαγανδιστή πού ὑποστατικοποιήθηκε ἐμφανιζόμενος πρωτοτύπως μέ τό ψηφιακό του ἀποτύπωμα πρωτοστατούσης τῆς εἰκονικῆς του πραγματικότητας γιά τή δημιουργία σύγχυσης καί ἀνυπόστατων ἐντυπώσεων; Μήπως εἶναι καί αὐτός θῦμα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως; Χαρακτηριστικό δεῖγμα τῆς πλάνης τῶν ἐσχάτων; Δέν εἶμαι σίγουρος…
[1] «(Ἀντι-) Οἰκουμενισμός: Ὁ δούρειος ἵππος τῆς Ἐκκλησίας / Μέρος 1ο»,
[2] Μαρκ. 9, 43
[3] «(Ἀντι-) Οἰκουμενισμός: Ὁ δούρειος ἵππος τῆς Ἐκκλησίας / Μέρος 1ο»
[4] Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· Οὐκ ἔστι Θεός. διεφθάρησαν καὶ ἐβδελύχθησαν ἐν ἀνομίαις, οὐκ ἔστι ποιῶν ἀγαθόν. (Ψαλμ. 52, 2)
[5] «(Ἀντι-) Οἰκουμενισμός: Ὁ δούρειος ἵππος τῆς Ἐκκλησίας / Μέρος 1ο»
[6] «Ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός περί τοῦ ἀνθέλληνα Χ. Κίσινγκερ»,
[7] Ὁ ἅγιος Πατήρ ἐννοεῖ τίς κατά τόπους ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες.
[8] ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, «ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ, ΛΟΓΟΙ ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΙ»: «ΛΟΓΟΣ ΕΓΚΩΜΙΑΣΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΑΝ ΙΓΝΑΤΙΟΝ ΤΟΝ ΘΕΟΦΟΡΟΝ», ΕΠΕ. ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1989.
[9] «(Ἀντι-) Οἰκουμενισμός: Ὁ δούρειος ἵππος τῆς Ἐκκλησίας / Μέρος 1ο».
[10] ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, «ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ, ΟΜΙΛΙΕΣ ΗΘΙΚΕΣ – ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ»: «ΣΥΝΑΞΕΩΣ ΔΙΑ ΧΡΟΝΟΥ ΕΝ ΤΗ ΠΑΛΑΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΕΝΟΜΕΝΗΣ», ΕΠΕ. ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1986.
[11] Ὅ. π.
[12] ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, «ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ, ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣ ΤΙΤΟ ΕΠΙΣΤΟΛΗ»: «ΣΤΗΝ ΠΡΟΣ ΤΟΤΟ ΕΠΙΣΤΟΛΗ, ΟΜΙΛΙΑ Ε΄», ΕΠΕ. ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1989.
[13] Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, Ὁμότιμου Καθηγητῆ Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀ.Π.Θ, «Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ ὡς ἀγωνιστής καί ὁμολογητής τῆς Ὀρθοδοξίας. Μέ ἀναφορές στήν ἐπικαιρότητα», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ, Θεσσαλονίκη 2014.
[14] «(Ἀντι-) Οἰκουμενισμός: Ὁ δούρειος ἵππος τῆς Ἐκκλησίας / Μέρος 1ο», Ἡ ἐν λόγῳ παρουσίαση ἔγινε σύμφωνα μέ ὅλα τά προπαγανδιστικά τερτίπια τοῦ σύγχρονου ὁλοκληρωτισμοῦ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ἡ μουσική ὑπόκρουση τοῦ ρωσικοῦ ἐθνικοῦ ὕμνου, πού συνόδευε αὐτά τά λόγια, δαιμονοποιώντας ὑποσυνείδητα τούς Ρώσους ὁμοδόξους μας (!!!) καί ἐπιβεβαιώνοντας πλήρως τά λεγόμενα γιά τόν ἑαυτό τους.