Το άγριο κυκλάμινο ως πιστοποιητικό του νεοταξίτικου ναυαγίου
Eἷς ἀρνητής, οὐδεὶς Νεοταξίτης νικητής
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, Καθηγητής Ποινικού Δικαίου – Δικηγόρος Αθηνών
«Η Ελλάδα κινδυνεύει από μια ιδιαίτερη ασθένεια που ονομάζεται αδιαφορία.
Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ κινδυνεύει ο ελληνισμός και η ορθοδοξία.
Δεν κινδυνεύει από τους κυβερνώντες, αλλά από την δική μας αδιαφορία.
Ο σημερινός γονέας πρέπει να μεταδώσει στα παιδιά του αυτό που σημαίνει Έλληνας, αυτό που σημαίνει Ορθοδοξία, αυτό που σημαίνει πατρίδα.
Από το σημερινό σχολείο δεν πρόκειται να το μάθει αυτό.
Να πείτε όχι στην τεμπελιά, όχι στην προδοσία του ελληνισμού!
Ο Θεός θα σας ζητήσει απολογισμό για το δώρο που σας έδωσε.
Κρατηθείτε Έλληνες!
Κρατήστε την Ελλάδα!
Φυτέψτε τον σπόρο του ελληνισμού και της ορθοδοξίας!
Να πείτε στα παιδιά σας να είναι αξιότεροι διάδοχοι των Ελλήνων, εν πάση ώρα και παντί τόπω!».
Αυτά που δεν ακούμε από τους εν Ελλάδι κληρικούς, τα ακούμε από τον επίσκοπο Άσσου Μεξικού Τιμόθεο Τόρρες.
Ένα ακόμη μεγάλο σημάδι ότι βρισκόμαστε σε βαθιά έσχατα χρόνια και κάποιοι θα πιαστούν στον ύπνο, αν προηγουμένως δεν έχουν πεθάνει στον ύπνο τους από ξαφνικίτιδα.
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων κατάφερε να διαφθείρει την συντριπτική πλειονότητα των ιερέων, των γιατρών, των νομικών, των καλλιτεχνών και, φυσικά, των εμετικών δημοσιογράφων.
Ό,τι και να κάνουν, όμως, οι ινστρούχτορες και στυλοβάτες του έξυπνου ολοκληρωτισμού, δεν θα μπορέσουν ποτέ να ελέγξουν κάθε σπιθαμή του πλανήτη και κάθε πατημασιά που αφήνει στο πέρασμα του το ανθρώπινο βάδισμα.
Θα ξεφυτρώνουν νομοτελειακά κάποια άγρια κυκλάμινα που θα επικυρώνουν την προδιαγεγραμμένη ήττα του αντίχριστου σχεδιασμού για καθολικό και πλήρη έλεγχο της ανθρωπότητας.
Ως γνωστόν, τα άγρια κυκλάμινα εμφανίζονται στα πιο απόκρημνα μέρη, ανάμεσα σε σχισμές βράχων ή κάτω από μεγάλα δέντρα που τα προστατεύουν από το έντονο φως του ήλιου, καθώς αγαπούν την υγρασία και τη δροσιά.
Αρκεί, λοιπόν, και ένα μόνο κυκλάμινο από κάθε ξεπουλημένο χώρο, δηλ. από τον χώρο της εκκλησίας, της ιατρικής και νομικής επιστήμης, της τέχνης και, βεβαίως, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, για να πέσει και πάλι στο κενό η προσπάθεια του εωσφόρου να καταστρέψει κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και συνολικά την ανθρωπότητα. Συναφώς λέγεται ότι:
Αρκεί και ένα κερί για να σβήσει το σκοτάδι!
Στον ανάποδο κόσμο, το νομικό θέσφατο «εἷς μάρτυς, οὐδεὶς μάρτυς» (testis unus, testis nullus) μετατρέπεται στο χαρμόσυνο μήνυμα:
«Eἷς ἀρνητής, οὐδεὶς Νεοταξίτης νικητής»
Δεν είναι τυχαίο ότι την 5η Ιουλίου 1439, όταν στην σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας υπεγράφη η ένωση των εκκλησιών (οι περισσότεροι Ορθόδοξοι αντιπρόσωποι είχαν υπογράψει εξαναγκαστικά, υπό τον φόβο της αντίδρασης του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγου), και ο πάπας Ευγένιος Δ΄ ρώτησε αν είχε βάλει την υπογραφή του ο αρχιεπίσκοπος Εφέσου Μάρκος ο Ευγενικός, έλαβε αρνητική απάντηση, οπότε εκστόμισε την εξής ιστορική φράση:
«Λοιπόν, εποιήσαμεν ουδέν!»
Κατά το κοινώς λεγόμενον: Κάναμε μια τρύπα στο νερό!
Τέτοια τρύπα θα συνειδητοποιήσουν ότι έκαναν και οι Νεοταξίτες κατά τον τελικό απολογισμό τους.
Ένα ολοκληρωτικό καθεστώς έχει αποτύχει παταγωδώς, αν δεν καταφέρει να τους κάμψει όλους, μηδενός εξαιρουμένου.
Γι’ αυτό, άλλωστε, αντηχεί παντού το σύνθημα της μηδενικής ανοχής. Ο ολοκληρωτισμός δεν ανέχεται εξαιρέσεις και αποκλίσεις.
Αυτή είναι η διαφορά μας από την προγραμματική δυστοπία του Όργουελ, όπου ακόμη και ο αιρετικός Ουίνστον Σμιθ, στο τέλος κατάντησε να αγαπά τον Μεγάλο Αδελφό.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Άραγε, είναι σύμπτωση ότι και ο Άγριος Τζων που εμπνεύσθηκε ο Άλντους Χάξλεϋ στον «Θαυμαστό καινούργιο κόσμο», το έτερο δυστοπικό μυθιστόρημα-προάγγελο της εποχής μας, είχε αποσυρθεί σε μια περιοχή του Νέου Μεξικού για να προστατευθεί από τον τεχνοφασισμό του Παγκόσμιου Κράτους;
